Verslagen De Mortel.

De Wondere Wereld biedt je nu de verslagen van rondom de Gemert-

toren van Alticom in het Brabantse De Mortel waar de Falco Pere-

grinus gehuisvest is.....

De verslagen van 2007 -

deel 1.....

--------------------------------------------------------------------

( klik op foto voor vergroting )

--------------------------------------------------------

Op een mooie winterdag bij de Toren.

Zondag 4 februari 2007 - De Gemert-toren van Alticom in het Brabantse De Mortel.

Vandaag, zondag 4 februari ben ik, samen met manlief Sjef, met onze dochter en ons kleinkind naar onze geliefde plek gegaan, op deze voor ons tweede mooie Winterdag!
Sinds deze week hebben we een professionele natuur-telescoop, op meedraaiende statief in ons bezit.
Dat wil zeggen, dat je de vogel in de vlucht ermee kunt blijven volgen!
Je snapt ém al, de scoop moest natuurlijk getest worden! Maar, we hadden er pas echt iets aan, als Pa en Ma Slechtvalk ons ook mee wilden helpen!
We installeerden ons op het veld achter de Snelle Loop: statief in de aan-slag, plaidje erbij en de verrekijkers!
Kleindochtertje Margrietje speurde mee het luchtruim in!
Dochter Astrid zag ze als eerste naar de Toren vliegen.
We kregen precies zoals we hoopten, de volledige medewerking van onze geliefde Slechtvalken!
Opeens drie!!
Een prooi!?
Eentje vloog hem achterna! Nee, géén prooi!
Slechtvalk drie vloog vervolgens weg, zij het wat apart, maar toch beslist in de nabijheid van Pa en Ma het veld schuinsweg over.
Ja dus! HET JONG IS ER NOG STEEDS!
Na een kwartier kwamen ze gedrieën weer terug, om even rondom de toren heerlijk te cirkelen om vervolgens van ons uit gezien achter bo-venop de Toren neer te strijken.
Ze maakten een voor ons nieuw geluid. Als ze zo hoog zitten, draagt het geluid ver. Het was een soort van mompelend geluid, met af en toe een schril toontje erin.
Omdat ze aan de achterkant zaten, pakten we onze spullen. Margrietje hielp ons mee, door de gevouwen plaid te dragen.
We wandelden naar de zandweg, daar waar de Hemelsbleekweg op over gaat, rechts afbuigend, om achter de Toren uit te komen.
En ja hoor, op een der grijze schotels op de middelste ring zaten er twee.
Via de scoop heb ik ze voor de allereerste keer erg goed kunnen spotten!
WOW!
Of het Pa en Ma samen waren, tja, dat is de vraag! Nummer drie, moet er ook gezeten hebben, maar was voor ons niet te zien!
Weer genoten vandaag.
Maar, ik maak me best wel wat zorgen, omdat een van de vier kids zijn eigen plekje nog steeds niet gevonden heeft!....

Dochter Astrid turend naar de valken via

de nieuwe scoop.

Ik tuur door de nieuwe telescoop.

--------------------------------------------------------

Winterdag:

Noordpoolexpeditie rondom de Gemerttoren.

Donderdag 8 februari 2007 - de Gemert-toren van Alticom in een winterkleedje.

Heden morgen, donderdag 8 februari hebben manlief Sjef en mijn per-soontje ons onderworpen aan een ware Noordpoolexpeditie rondom de Gemerttoren.
Eindelijk Winter!
De wind gierde om de Toren, die zich in koude nevelen hulde.
Twee figuren liepen er rond die de kou, wind en sneeuw trotseerden .
We wilden winterweer hebben. Wel dan mochten we het ook weten, leek wel!
Zware sneeuwval leverde moeizaam fotograferen op.
Een fototoestel met beslagen lens, condens, vasthoudend in rode verkleumde handen!
En onze Slechtvalken?
Die waren veel slimmer dan wij: nergens te bekennen! Wie weet waren ze in de nestkast gedoken.
Zo ja, dan hadden ze groot gelijk!
En nu dan toch het bewijs van onze Noordpoolexpeditie op ons Geliefd Plekje!

Geniet mee!

De Gemerttoren langs de Hemelsbleekweg.

Het onverharde deel van de Hemelsbleekweg.

De Snelle Loop licht bevroren, nabij de Toren.

Toegangspoortje nabij De Snelle Loop op het veld, opzij van de Toren.

De bossen achter de Toren.

De bossen rondom de Toren.

Poort naar het veld langs de Hemelsbleekweg.

Vooruit, ook deze, extra groot (!) ~ verkleumd Elsje.

En waarom had je je warme winterlaarzen niet aangetrokken?!

Nog eentje, ook extra groot: Sje-heffff, en waar zijn jouw warme

snowboots?!

Mooi hé, ondanks onze ontberingen! Ik ben zelfs bijna de sloot inge-gleden.
'k Bleef gewoon zitten. Ik wist op dat moment dat ik er daarna om kon lachen.
Mensen keken me wel aan. Maar och, dacht ik; ze kennen me toch niet!

Een ding is zeker: het winterde deze dag geducht rondom ons..........

GELIEFD PLEKJE!

---------------------------------------------------------

Op een mooie winterdag.

Donderdag 22 februari 2007 - de Toren in de wind.

Wat een weersverschil met twee weken geleden!
Hoewel er een koud windje waaide vandaag was het toch echt lente-achtig!
Mannetje Sjef en ik zijn geheel de middag met de spottingtelescoop en de verrekijker bij de Toren geweest.
De beide schermpjes op Planet zijn nog "zwart", dus ik dacht, ik ga het vanmiddag "inkleuren"!
We hebben naar andere mogelijkheden gezocht om zonder poort het veld direkt langs de Hemelsbleekweg op te kunnen. Er is een mogelijkheid. Maar het is ook niet de meest elegante.

Dus vraagt dat nog nadere inspectie!
Wordt vervolgd!
Maar we kwamen daarnaast vooral voor onze Vrienden de Slechtvalken!
We gingen daar op het veld staan, achter De Snelle Loop, met ook zicht op de nestkast. Als die plek het zou moeten worden, toch, bij onze Peregri-nusontmoeting, zie je alles, zij het op grotere afstand.

Dus vraagt dat nog nadere inspectie!
Wordt vervolgd!
Maar we kwamen daarnaast vooral voor onze Vrienden de Slechtvalken!
We gingen daar op het veld staan, achter De Snelle Loop, met ook zicht op de nestkast. Als die plek het zou moeten worden, toch, bij onze Peregrinus-ontmoeting, zie je alles, zij het op grotere afstand.

Het nestrooster was plots leeg. De Slechtvalk was rondom de Toren aan het cirkelen en streek op de linker schotel neer op de onderste ring. De grote foto sterk ingezoomd laat het je zien.
Het stipje in het midden is ie. Telescoop erbij: WOW!
Doen jullie dat ook maar!
De veren van de schitterende Valk staken opnieuw alle kanten op, behalve de goede.
Maar, wat mooi!
Weer genoot ie en zat ie zich heerlijk te poetsen.
Het verenpak is zo dik, om de koude wind te trotseren, daar zo hoog!
Maar ik wilde me er eigenlijk van overtuigen, of er twee zaten.
Zo ja, was ik zekerder van de zaak geweest, dat we er vier gezien hebben!
Nummer vier kan diegene zijn die achter de toren neerstreek.
Ik keek door de verrekijker op dat moment, naar diegene die boven de bosrand cirkelde.
Ondertussen kan nummer "vier" die achter boven op de Toren neergestreken was, er weer vanaf gevlogen zijn en vanuit mijn gezichts-

veld boven de bossen tegenover de Toren weer opgedoken zijn.
Toch houdt het me bezig. Als het er wél vier zijn!?
Hoe dan ook, waren ze totaal niet agressief ten opzichte van elkaar.
Eén ding is zónder meer nog steeds waar:
HET ZIJN ER NOG ALTIJD DRIE!

---------------------------------------------------------

Op een zonnige, winderige dag in maart.

Maandag 5 maart 2007 - de Toren wederom in de wind.

Jawel, hoor, we móesten er heen!
Vanmiddag hebben mijn man Sjef en ik met verrekijker en scoop weer langs de Hemelsbleekweg en op het Veld gestaan!
Het zonnetje scheen geregeld, tussen de schitterende wolkenpartijen door! Dat laat de buiten-cam ook zo fantastisch mooi zien!
Toen we langs de weg stonden, zat een valk op het rooster met wappe-rende veren in het zonnetje.
Op de foto hierboven is in feite dat moment.
Daarna zijn we het Veld opgegaan. De scoop met statief stond gevaarlijk nabij een verdacht uitziend vers bruin hoopje . Maar, dat mocht de pret geenszins hinderen .
Want, we werden op de Valken opnieuw getrakteerd! Een tweede Valk begon rondom de Toren te cirkelen; zwevend, vliegend. Op een gegeven moment cirkelde hij/zij boven ons over het veld.
Via de verrekijker leek het, alsof hij/zij pal boven ons zat! De kleuren van de veren waren dankzij het zonlicht nauwkeurig ook tijdens de vlucht te onderscheiden! Zelfs de kleuren van de snavel en de priemende ogen. WOW!
Graag had ik een ring gezien, om de kleur ervan vast te stellen, en het aantal, maar dat was onmogelijk!
Maar alweer hebben we intens van nu TWEE VALKEN genoten.
Ik hoop dat via de beide webcams ook vliegbewegingen te zien zijn geweest!
Gezien het gedrag nabij de nestkast, denk ik dat het om Pa en Ma ging.
Van enige agressie was totaal geen sprake.....

Sjef bovenop de zandhoop tegenover de Toren (zwaluwheuvel).

Hij neemt de situatie in aanschouw gelijk Napoleon Bonaparte om te weten

wat te doen als zich daar een invasie gaat voor doen.

--------------------------------------------------------

Op een mooie zonnige dag in maart.

Maandag 12 maart 2007 - de Gemerttoren in het zonnetje.

De Gemerttoren stond er helder bij deze middag, tussen, jazeker, hier en daar wat voorzich-tig groen!
Wat een mooie zonnige en zachte dag in maart!
Rond half vier installeerden mannetje Sjef en ik ons achter De Snelle Loop schuinsweg tegenover de Toren. Een man kwam vrijwel meteen naar ons toe gelopen, breedlachend!
Een man met een witgrijs baardje!
Yessss! ONZE HANS!
Ik heb nu al zijn baardje kunnen inspecteren! Een héle mooie!
Werd het gezellig op het Veld? Zeer zeker! Verrekijkers in de aanslag en we waren ook gescoopt!
We kregen nog meer gezellig gezelschap van Gerrit en Freek. Beiden bekenden van het Planetforum.
We kregen een roofvogel in het vizier die Gerrit en Freek meteen als een buizerd herkenden!
Pa Slechtvalk duldde dat niet. Dat was vooral voor manlief en mij het moment dat we slechtvalkaktiviteiten begonnen te zien. Zo rond 10 over half 5 -kwart voor 5 wilde Ma ook even het aangename zonnetje voelen en ging heerlijk op het nestrooster zitten. Hans zag dit als eerste.
Pa cirkelde om de toren heen. Ma hield hem voortdurend in de gaten. Volgens Hans waren ze bestellingen al dan niet met mayonaise aan het uitwisselen!
Ma ging toch maar weer naar binnen, naar haar drie eitjes.
Op een gegeven moment komt Pa luidkeels weer aangevlogen en daarna ging Ma hem wegvliegend achterna. Op Planetforum lees ik dat het om een prooi te doen was. Dat hebben wij niet kunnen constateren.
We hebben vervolgens opnieuw de buizerd gezien, die erg dichtbij de Toren kwam en Pa die hem in de gaten bleef houden.
We hebben Pa en Ma boven het Veld als het ware heel dichtbij boven ons gezien, dankzij de verrekijkers. Opnieuw WOW!
Gerrit en Freek hebben dat laatste niet meegekregen, omdat zij eerder weg gingen.
Het liep naar half 6 toen ook wij met Hans het Veld verlieten, Pa op de antenne neergestreken achterlatend.
Hans was niet voor niets gekomen!
Elkaar tevreden en voldaan nazwaaiend verlieten we de Hemelsbleek-weg.....

---------------------------------------------------------

Op een winderige dag in maart.

Zondag 18 maart 2007 - de Toren in de harde wind.

Eigenlijk kunnen we van alles vertellen over Pa en Ma Slechtvalk!
De beide webcams stonden op zwart, dus niemand zag iets en kunnen we van alles verzinnen.
We kunnen vertellen dat Pa op het Beroemde veld stond te ploegen .
We kunnen vertellen dat Ma Slechtvalk niet alleen op de drie eitjes zat,

maar ook boven op de Toren de was stond op te hangen .
We kunnen vertellen dat een aantal duiven rustig op de bovenste ring een potje konden kaarten, omdat Pa en Ma het te druk hadden .
Maar, ach, laten we toch maar vertellen wat we werkelijk gezien hebben.
Vanmiddag zijn mannetje Sjef en ik met Marijke bij de Toren geweest van plusminus 2 uur tot 10 voor 4.
Wat waaide het enorm hard, vooral over het veld.
De gescoopte kijkers in de aanslag evenals het fototoestel van Marijke!
We hoorden de bekende valkenroep. Zagen we iets? Nou nee!
Marijke kreeg wel iets gewaar, erg hoog in de lucht. Te hoog voor een simpel vogeltje.
Je kunt als mens best wel het een en ander in de natuur trotseren, maar

de wind begon danig aan ons te rukken en het was venijnig koud. Dus zochten we de beschutting op langs de zandweg achter de Toren. Dat was beter.
Hebben we een valkje gezien? Wel nee, waarom zouden ze vliegen in die kl....wind .
Als ik de vorige wisseling lees, die van 12.20 en de laatste 17.41, heeft daar een behoorlijke tijd tussen gezeten, of er moet er nog eentje voor twee uur geweest zijn, maar dat is dan weer snel
na die van 12.20. Ik wil daarmee zeggen dat Pa en Ma niet erg actief zijn geweest. Wellicht hebben zij de zondagsrust in acht genomen .
Beslist jammer voor Marijke, dat er geen vliegbewegingen waren, maar het waaide zo enorm hard, dat ook andere vogels niet talrijk rond vlogen.
Maar Marijke vond het maar wat fijn om dan toch eindelijk de Gemerttoren te kunnen zien, met de veelbesproken naaste omgeving....

Ook zij zal een verslag maken, van haar eerste bezoek aan de
Gemerttoren.
Ook met haar was het gezellig toeven, zo nabij die drie eitjes!

---------------------------------------------------------

Onder een aangenaam lentezonnetje.

Maandag 26 maart 2007 ~ kudde schotse hooglanders.

Vandaag hebben manlief Sjef en ik de middag heerlijk doorgebracht bij de Toren, onder een aangenaam lentezonnetje.
En zie, de hooglandertjes hadden op de "lage landen" ons Wereldberoem-

de Veld gejat!
Ze stonden zowel voor als achter De Snelle Loop, en waadden er ook doodleuk door heen.
Zij hebben geen polsstokje op zijn Friesch nodig!
Daarom streken wij in de berm neer van de Hemelsbleekweg met onze klapperende stoeltjes, en de verrekijkers.
Het was veelal stil, op enkele herriemakers na, vanwege de broodnodige militaire oefeningen daar hoog in de lucht. Onze valkjes kunnen mooier vliegen dan die herriemakers!
Ook al oefenen ze nog zo goed!
Het viel met de geluidsoverlast mee. We hoefden ons over de valkjes geen zorgen te maken!
Tegen half vier zagen we twee valken aan komen vliegen, vanuit richting De Mortel. Na een paar keer cirkelen boven rondom de Toren, streken ze even achter op de Toren neer.
Beiden vlogen er weer vrij snel vanaf om boven de bosrand te gaan cirkelen tegenover het veld, om vervolgens te verdwijnen.
Om 5 over vier komen beiden weer vanuit de bosrand terug gevlogen, om daarna boven de Hemelsbleekweg ieder zijns weegs te gaan.
We waren weer verbaasd over nummer drie! Toen we hen beiden aan zagen komen vliegen, zo tegen half 4 zijn we van ons klapstoeltje afgegaan en zijn met de rug naar de Toren gaan staan.
Ik lees op Planetforum dat Pa op de eitjes zat en even de nestkast heeft verlaten. Dat hebben wij zodoende gemist. Niet het roepen naar elkaar.
Waren ze agressief ten opzichte van nummer drie. Nee, totaal niet. Als Pa dat wel was geweest was Pa ons ook opgevallen.
We hebben de meeste tijd heerlijk van alles om ons heen genoten, en praatjes aangeknoopt met wandelaars.
Twee aankomende fietsers en die ons tevens voorbij reden hadden samen besloten dat we met
onze scoop naar de sterren zaten te kijken! We vingen dat nog net op!
Knap hoor van ons zelve in die felle zon!
Om 10 voor half 5 gingen we weer huiswaarts. Op het einde van het veld zagen we vier geplukte duiven bij elkaar liggen. Vast souveniertjes van Pa en Ma....

Het voorjaar is bij de Toren zichtbaar.

De top van de Toren met bovenop de nestkast.

Via de scoop kijk ik naar de top van de Toren.

----------------------------------------------------------

Heerlijk op het veld in de lentezon.

Zondag 1 april 2007 - Langs de Snelle Loop.

Vanmiddag hebben Sjef en ik weer in de heerlijke lentezon op het Veld gezeten. Ja, die...
Even het overstapje gemaakt ( nou, over-stapje.... ) en we hadden het plekje achter de berucht geworden poort met kettingslot voor ons helemaal alleen .
We zaten eerste rang. Genietend zaten we op onze stoeltjes op het weidse veld. Dé ideale Plek voor de Peregrinusontmoeting!
Geen hooglandertje te zien, waar we ook keken van hoog naar laag en andersom .
Heerlijk rustig was het. Wandelaars liepen ontspannen te kuieren, al dan niet de blikken gericht op de Toren.
Daar boven was het ook héél stil.
Plots kwam er een valk aangevlogen. Dat was omstreeks 5 over half 4.
Hij/zij cirkelde rondom de Toren, en maakte de voor ons allen hier bekende signaalachtige geluiden.
Plots komt Pa of Ma vanuit de nestkast het nestrooster op, en meldt zich luidkeels.
We hielden de valk in de gaten, die voortdurend boven rondom de Toren bleef cirkelen.
Achteraf lees ik op Planetforum, dat Pa op de eitjes zat, en de rondcirke-

lende valk de indringster moest zijn.
Voor ons gevoel beneden op het veld, kwam het niet agressief over.
Op een gegeven moment ging de indringster of Ma boven, vanuit ons gezien, achter op de Toren zitten.
Bij die situatie is het voor ons gebleven. Pa mistten we op een gegeven ogenblik op het rooster.
Van echt achterna zitten door Pa hebben wij niet waargenomen, ook al
waren onze blikken al dan niet met verrekijker voortdurend naar omhoog gericht.
Ik twijfel zelf over het feit of het de indringster was, of Ma zelf. Wie het ook was, ze is bij de Toren gebleven,
weliswaar niet bij de nestkast, maar achter de Toren, vanaf het veld gezien.
Ik lees op het Planetforum dat Lambert in het middaguur aanvallend gedrag van twee valken in de lucht heeft gezien, en tegen 5 uur Ma ach-terop de Toren.
Dus toch Ma!?

Al met al was het rustig vanmiddag.
Maar waarschijnlijk is de indringster er nog, en blijft er sprake van een onrustige situatie.
Rond 10 voor half vijf verlieten we de Hemelsbleekweg, wetende dat er weer een volgende keer is....

Sjef stelt de telescoop.

Ik tuur naar de top van de Toren.

---------------------------------------------------------

In een heerlijk Paaszonnetje naar de Toren.

Tweede Paasdag maandag 9 april 2007 - dit is niet de paashaas, nee, ook

niet de Toren, dit is een Schotse hooglander. Zelfs méér dan een!

In een heerlijk warm Paaszonnetje zijn Sjef en ik weer bij de Toren geweest. Het is haast niet meer te tellen, hoe vaak we er al geweest zijn, dus ben ik maar gestopt met tellen.
Op ONS Veld graasden genoeglijk de hooglanders, pal achter het hek van prikkeldraad en dat leverde de eerste mooie plaatjes op.
Dat betekende weer dat mannetje Sjef en ik ons plekje hadden in de berm langs de Hemelsbleekweg.
Om zowat kwart over twee kwam Ma Slechtvalk luidkeels het nestrooster op, zo mooi en van zeer nabij via de spottingstelescoop te zien!
Want er kwam een tweede aangevlogen. Cirkeltje om de Toren en weg.
Ik had sterk het gevoel dat ik nu Pa en Ma gezien had.
Van Planetforum weet ik, dat Ma op de drie eitjes zat.
Een derde nog waargenomen? Nee, geen derde.
Wel plenty wandelaars die veelal voor de bossen kwamen. En veel fietsers. Sommigen maakten een praatje met ons, nee niet de fietsen , maar de mensen die erop zaten... Eentje was ervan overtuigd dat er slachtvalken op de Toren woonden. Ik kon nog net tegenhouden dat ik zei: "Daar heb ik nog nooit van gehoord!" Maar nee, want immers tot voor ruim één jaar terug
dacht ik zelf dat het om valken ging die slecht waren.
Rond kwart voor drie komt er een auto aangescheurd, die schielijk de bocht om ging voor de Toren langs , om de zandweg op te rijden. Een gegil, leek op een gillende keukenmeid, maar het kwam niet uit een keuken maar uit die auto.
Nog zo'n stuntje en ze belanden in De Snelle Loop en zijn ze zo snel niet meer.
Om 10 over 4 gingen we weer. We zijn er ruim twee uur geweest.
Niet tevergeefs, ook al zagen we onze valkjes maar even.
En dit alles onder een vrolijk heerlijk Lente -Paaszonnetje.....

Schotse hooglanders in het Paaszonnetje.

Mijn persoontje met een paasverrekijker.

Een vroege maanopkomst bij de Toren.

Op de top van de Toren staat fier de nestkast.

---------------------------------------------------------

Op een mooie lentedag......vrijdag de 13de.

Vrijdag 13 april 2007 - links de waterplas, met erachter de bosrand, links

tegenover de Toren.

HALLO EITJES-DIE- NOG- NIET-OPEN-GAAN-KIJKERTJES...

Hoezo vrijdag de 13de????????

Niets van gemerkt, hoor!
Mannetje en ik hadden juist alle geluk van de wereld, daar op dat Wereldberoemde Veld, ACHTER De Snelle Loop! Ja, daar waar je dus WEL mag bivakkeren, en daar waar het ook goed toeven is tijdens de Peregri-
nusonmoeting! Enn....hebben we keus?.... ...NEE!....
We waren er zo rond 10 voor drie. Gerrit had zijn plekje langs de Hemels-bleekweg.
Er was geen hooglandertje te bekennen, dus doken wij het veld op achter De Snelle Loop.
We zaten er goed en wel, toen er twee valken ge-relaxed aangevlogen kwamen, vanuit richting Helmond.
Ze staken het veld over. Eentje vloog te dicht even bij die ander, en dat leverde protesten op, zodat zij spoedig weer bij elkaar op redelijke afstand verder vlogen.
Inderdaad, de derde was weer van de partij, en vast weer het jong, want het ging er te gemoedelijk aan toe. Door het zonlicht raakten we ze kwijt.
Voor ik dit verslag ging intikken, heb ik op Planetforum gespiekt.
Waarom, beste ei-tuurdertjes, omdat we vanaf het veld niet zien wie wie is. En omdat we ontzettend veel vliegbewegingen hebben gezien en bewe-gingen op de nestkast.
Dan wordt het 10 over drie, en zien we een vlotte wisseling, met het nodige "gekwebbel" tussen Pa en Ma.
Pa op de eitjes, Ma vliegt weg. Dit doet ze niet alleen. De derde vliegt mee!
Dan wordt het 10 over half vier. Weer een wisseling. Ma kwetterend op het rooster. Ik heb haar mooi via onze scoop in het vizier. WOW!
Om vier uur komen ze weer terug. Voortdurend bij al die vliegbewegingen
ook gecirkel boven rondom de Toren. Schitterend! Ook bevinden zij zich dicht bij het nest, vooral door een valk.
Er is geen wisseling.
Op die plek op het veld, heb je een wijds luchtruim, rondom de Toren.
Waarom altijd die "eeuwige" hoofdletter bij de naam Toren?
Uit respect voor die grijze kolos die toch maar een wát mooie nestkast bezit, het thuis van onze geliefde Pa en Ma Slechtvalk!
Tot 10 voor half vijf zien we een valk rondom de Toren blijven cirkelen en beurtelings achter op de Toren neerstrijken.

Ondertussen regelmatig kikkergekwaak vanuit De Snelle Loop.
Je vraagt je misschien af, wat heeft die er mee te maken? Wel, in het geheel niets.

Dan is het 10 voor half vijf en menen we een wisseling te zien. Maar zeker weten deden we dat niet. De bewegingen op het rooster gingen vanuit ons gezien te snel.
En inderdaad, op Planetforum lees ik dat Pa en Ma samen weg vlogen.
Om half vijf zat er hup eentje op het dak van de nestkast.
Werkelijk schitterend om te zien!
De valk landt en laat zich met klapperende vleugels niet meteen zakken.
Zonnetje erop, en dan genieten van het detail! WOW!
Vind je het dan gek, dat ook ik als een blok voor deze roofvogels val!
Tuurlijk vinden jullie dat niet gek, want jullie vallen er ook voor.
Pas toch dan maar een beetje op voor dat blok, natuurlijk! Voor je het weet lig je op je snuffert.
Om half vijf zien we weer een wissel. Dankzij het Planetforum weet ik dat Pa zich weer over de drie eitjes bekommerde.
Ik heb me van de Toren los moeten rukken. Om zowat kwart voor vijf verlieten Sjef en ik De Hemelsbleekweg.
Maar ik weet, dat er weer een volgende keer is.
Enne.... hoezo vrijdag de dertiende...........

Het voorjaar is bij de Toren zichtbaar.

De robuuste grijze Toren.

Sjef tuurt via de telescoop naar de top van de Toren.

Genietende Els.

----------------------------------------------------------

Een spannende middag bij de Toren!

Zondag 22 april 2007 - de Toren aan de achterzijde.

De reden waarom mijn verslag beslist later i.p.v. als eerste op dit Forum staat is, omdat
dit Forum tijdelijk alhier niet op te roepen was. Het verslag van Planet stond in feite hierop.
Toen raakte het geblokkeerd. Ik heb het overgeheveld naar Planetforum,
en kon hem in een tweede poging niet meer op dit Forum doorzenden.
Sorrie, lieve allemaal...
Maar hier is ie dan toch:

Zo rond kwart voor drie arriveerden mannetje Sjef, Ans en ik bij de Toren.
We bivakkeerden ons op het veld achter De Snelle Loop.
Freek stond in de berm van de Hemelsbleekweg, om erna huiswaarts te keren, waarop Lambert op het veld zijn opwachting maakte.

Een vrij jonge man en vrouw voegde zich bij ons, die speciaal voor Fam. Slechtvalk gekomen waren.
We waren goed gescoopt, evenals Lambert, met zijn fototoestel voor de scooplens bevestigd!
Om 10 voor half vier zagen we een valk aan komen vliegen.
Vanaf 5 voor half vier zat een valk bovenop de dakrand aan de veldzijde.
Om kwart voor vier komen er twee valken aanvliegen. Degene die op de dakrand zat, was weg.
Dan volgt er gecirkel rondom de Toren. Aanvallend op het dak gericht.
Allerlei speculatie's lieten we er op los, omdat Ma wellicht vrijdag gewond was geraakt...???
Zat zij op het dak, nadat zij de dakrand verlaten had..??
Om 5 voor vier weer dat zelfde gecirkel van een valk gericht op het dak van de Toren.
Ans, Sjef en ik hielden dat in de gaten, ook toen de valk zich boven het veld ging ophouden.
Tot dat we hem uit het oog verloren en het luchtruim af zochten.
Lambert stond aan de bosrand en slaakte kreten.
Wij op hem af, en zagen het verse filmpje: Drie bij de nestkast. Een vliegt weg en twee er achter aan!
Spectaculaire opname!
Om 5 over vier komt er een valk met prooi op het nestrooster: Pa, en gaat naar binnen.
Om 10 over vier aanvallende vliegbewegingen door drie valken!
Om 10 voor half vijf gaan er twee valken op het nestrooster zitten.
Dit alles gaat er agressief aan toe!
Om 10 over half 5 vanaf de nestkast duikt een valk pardoes boven op
een andere valk!! Ze stortten allebei rakelings achter het hek, op het Veld
neer, om spoorslags richting zandweg elkaar aanvallend vliegend te verdwijnen!
We schrokken ontzettend, terwijl Lambert's fototoestel ijverig filmden!
Ik schrok zodanig dat ik naar voren holde. Ik was bang te zien, dat er iets
ontstellends zou gebeuren!
Maar ze verdwenen en de onrust bij ons bleef!
Om kwart voor vijf moesten we ons van de Toren los rukken.
We keerden toch huiswaarts, met de aanval van de twee valken op ons

netvlies gekerfd!

HOE LOOPT DIT AF???!!!

Als of Pa of Ma iets onherstelbaars overkomt kunnen de drie donzige kindjes het vergeten!
De indringster weet helaas niet van wijken!
Dorine is nog gaan kijken, en kon ons gelukkig melden dat Pa en Ma
ongedeerd zijn.
Maar deze middag zullen we nooit meer vergeten!....

Sjef en ik op het veld achter de Snelle Loop.

Rechts Ans, links ik turend naar de top van de Toren, waar de

valken vliegen.

Tweelingzus Ans (links) en ik op het veld nabij de bosrand.

---------------------------------------------------------

Een afwachtende middag bij de Toren!

Maandag 23 april 2007 - op de foto is een valk te zien. Maar in feite cir-

celt Pa er rond met het vreemde vrouwtje!

Om 2 uur stonden Sjef en ik weer bij ons allen geliefd plekje bij de Gemerttoren. We streken in de berm van de Hemelsbleekweg neer met onze spulletjes. Frank was er reeds, ook met zijn auto in de berm. Ik heb alles weer geklokt, zoals alledrie onze horloge's stonden. Veel belang-stellenden kwamen langs, niet actief op het Forum. Maar de aandacht voor Pa en Ma was er! Afwachtend zaten we continue naar boven te turen. Ondertussen stonden de Schotse hooglanders genoeglijk te grazen. Ik zat er met een kl....gevoel. MA WAAR BEN JE??!! Zo rond twee uur komt er een valk aangevlogen. Deze zat even bovenop de Toren.

Om 11 over twee 2 valken. Daar twee foto's van genomen. Het waren Pa en het vreemde vrouwtje. Je zag erg goed het verschil van formaat tussen die twee, beter dan met Ma in de lucht. Er was totaal geen sprake van agressief gedrag tussen die twee! Pal erop gaat er een op het rooster. Frank zegt; Pa. Hij vertoont een tegenstrijdig gedrag. Want hij ziet zijn drie donsjes. Het vreemde vrouwtje cirkelt voort-durend er om heen. Dan gaat Pa weg en duikt de antenne op.

Om 10 over twee een cirkelende valk. Vlakbij een buizerd zwevend op de thermiek, en verdwijnt. Om 10 voor half drie Pa gaat de dakrand op, vervolgens op het nestrooster kwetterend en duikt vervolgens achter de Toren op. Door mijn scoop twijfel ik zelf of het Pa is, omdat de valk zo groot is! Tegen half drie cirkelt de tweede weer. Opvallend hoe de twee valken nabij de nestkast blijven. Maar behoefte om naar de drie donzige kindjes te gaan: NEE! Pal erop strijkt er weer een op de antenne neer. Tuurlijk denk je aan Pa. Maar als je dan ziet hoe de een plaats maakt voor die ander op de antenne is dat dus geen vanzelfsprekendheid meer! De wissel was om 3 uur. Niet de wissel die we liever zagen! Pal erop gaat de valk van de antenne af. Ik had het gevoel; de indringster, omdat die groter was. Beiden duiken op het dak van de Toren. Het lijkt erop alsof daar voedselproviand ligt. Dan weer gecirkel van een valk, om kwart over drie. Ondertussen zit er een op de dakrand. Overtuigend het vreemde vrouwtje die gespitst is op Pa die er rond cirkelt. Ze vertoont een baltsend gedrag! Ze roept ook naar hem. Pa weer op de antenne. Dan samen zweven op de thermiek en hup het dak weer op.

Tegen half vier cirkelen beiden weer rondom de Toren, met eentje weer even als rustplekje de antenne. Dan weer het dak op. Frank nam af-scheid van ons. Een kwartier later gingen wij ook. Dan kom je thuis en lees je op de Planetsite het verslag van Peter van Geneijgen, opgesteld door Wilco Meyers:

Citaat:

"Mocht ook Pa worden weggejaagd, dan wordt er niet ingegrepen, weet Van Geneijgen. "Dat is zelfs verboden. Slechtvalken zijn wettelijk beschermde vogels en die moet je met rust laten. Je moet de natuur zijn gaan laten gaan. Alleen de minister (Van LNV) kan daarvoor toestemming verlenen."

Van het laatste schrok ik toch van. Een kromme logica in OPTIMA FORMA! We kijken mee, en we mogen niks doen!!!??? Je zit met een afwachtend gevoel. Tuurlijk, het is de natuur, maar toch. Wij horen ook bij die natuur en we reageren zoals de mens in zijn/haar natuurlijk gedrag reageert. En de menselijke natuurlogica is: ingrijpen als het nodig is! Maar, ALSJEBLIEFT, MA,, JE KINDJES LIGGEN ALLEEN. KOM TERUG! HOPELIJK KUN JE DAT NOG! Dit is tevens het gevoel zoals ik de Toren verliet. Dan voert Pa toch zijn drie donsjes! Dit hebben wij niet meer ter plekke meegekregen, omdat we al eerder weg waren. Dat lees ik op Panetforum! BEDANKT gewebde slechtvalkfans! PA, JE BENT HET EINDE!

De Schotse hooglanders op het veld langs de Hemelsbleekweg.

Een bruin geschotst exemplaartje.

De Schotse hooglanders nabij de Toren.

----------------------------------------------------------

Bij de zonovergoten Toren.

Zondag 29 april 2007 - de Toren in het zonnetje.

Zoals gezegd alhier ben ik met mannetje Sjef weer in dit heerlijke weer bij een zonovergoten
Gemerttoren geweest.
We waren niet alleen bemand met de nodige scoopvoorzieningen en fototoestel, maar ook met een mobieltje standby!
Adriaantje, Sylvia en Visje konden me bellen, wanneer nodig.

( Alledrie actief op Planetforum.)
Visje en Sylvia hebben me gebeld.
Sylvia met haar man waren in de eerste helft van de middag voor het eerst bij de Toren.
Daarna heb ik regelmatig telefonisch contact met haar gehad in verband
met live verslagen op Planetforum vanachter de webcam.
Om 10 voor twee kwam Pa de nestkast uit. Hij had zojuist de twee donsjes gevoerd.
S2 zat op de antenne.
Op een gegeven moment vlogen beiden de een na de ander weg over het veld.
Om 5 voor twee beiden weer terug. Een weer op de antenne.
Daarna vlogen ze allebei weer weg.
Om 3 uur waren ze weer terug en een dook weer de antenne op.
Mijn indruk was dat in dat uur ze beiden niet echt weg waren geweest, maar wellicht achter bovenop de Toren hebben gezeten.
Maar daarin kan ik me dus vergissen!
Om 4 uur een sms-je van Sylvia dat de twee donzige kids op het overleden kleintje lagen.
Ondertussen waren Pa en S2 rondom de Toren aan het cirkelen, om vervolgens daadwerkelijk weg te vliegen.
Om 3 uur was Ans er met haar man Fernand.
We peddelden heen en weer over de Hemelsbleekweg naar Gerrit.
Hij stond nauwlettend ook alles in de gaten te houden.
Allemaal verbleven we op de Hemelsbleekweg, omdat de Schotse hooglanders genoeglijk gebruik maakten van het malse gras in het veld.
Over vieren nam Ans de telefoon van mij over toen we zelf Sylvia terug belden.
Hoewel ik toch echt niet stiekem in het hooi heb gelegen, was ik onder-tussen mijn stem kwijt geraakt vanwege hooikoorts.
Ik had natuurlijk ergens daar in het hooi/gras tussen de hooglanders kunnen zoeken naar mijn stem, maar was dat wel zo verstandig tussen die logge zwart en bruin behaarde beesten.....
Ook Frank kwam er gezellig bij, altijd ook in voor een praatje en een geintje.
Ans maakte kennis met Gerrit. Dat leverde een genoeglijk praatje op,

evenals bij de kennismaking met Frank.
Het gezelschap van Sylvia met haar man, Gerrit en Frank, Ans en Fernand was Fantastisch, Saamhorig en Plezierig!
Deze middag leverde veel kijkers op.
Opvallend vandaag zijn de geringe voedingen.
Opvallend is ook, hoe Pa en S2 in elkaars nabijheid zijn!
Heeft Pa een keuze gemaakt?....
Verder hoop ik als het ringen doorgaat, men het lieve donzige kleintje
weg haalt!

Hoe gaat dit verder aflopen?
Mijn hart is hoopvol.
Mijn verstand maakt zich zorgen.....

Liefs Els.

De Toren onder een strakblauwe lucht.

Turend Elsje.

Turend Sjefke.

Grazende Schotse hooglanders aan het gras op het veld tegenover

de Toren.

Schoonheidjes.

---------------------------------------------------------

Op een mooie dag in mei.

Vrijdag 4 mei 2007 - S2 op de antenne op de bovenste zijstang!

Goed kijken! Zie je niks....dan even een verrekijker erbij nemen,

of anders een postzegelloepje (!)

Ondanks de hooikoortsperikelen werd ik naar de Toren toe getrokken.
Weer geen voldoende voedering, dacht ik, ik moet er bij zijn!
Mijn stem lijkt inmiddels niet meer op een slechtvalk. Iedereen weet het toch, dus rare stem of niet, wat maakt het uit!
Rond kwart voor drie waren we er.
Lambert, Kuiko en Harry hadden zich gerieflijk in de berm van de Hemelsbleekweg geïnstalleerd.
Harry was gelaptop't met parasol boven het beeldscherm, Lambert gescoopt met de camera in de aanslag, en Kuiko liep schrijvend rond.
Toen kwamen Sjef en ik erbij gescoopt en met verrekijkertje.
Nou, vertel het maar eens Pa, waar blijft de voedering?
Was er iets? Nee!
Er was geen belemmering om prooitjes te vangen!

Om 10 voor 3 arriveerden Pa en S2 bij de Toren, na een lange, lange stilte wisten we van Lambert, Kuiko en Harry. Een valk bleef rond de Toren cirkelen, de ander ging erop.
Dan weer even niets.
Harry nam afscheid van iedereen en vertrok.
Stapelwolken dreven boven de Toren, en temperde de lentezon.
Kraaien en duiven vlogen af en aan.
Om 5 voor drie dook Pa in de kast met prooi!
HOERRRAAAA!!!
S2 was meteen ook van de partij en ging op de antenne zitten.
Ze zag er geplukt uit. Ze leek een nat verenpak te hebben!
Wil ze mooi zijn voor Pa en heeft ze in De Snelle Loop een badje genomen nu de Schotse hooglanders toch veilig een veldje verder stonden?
Voor ons een vraag, voor S2 een weet!
Om 9 over drie ging S2 van de antenne af en weg.
Ondertussen maakten we kennis met Roos, een Nederlandse, maar woonachtig in België. Ze deelde heerlijke chocoladecake'jes uit.
Ze zit niet op Planetforum, maar beleeft alles mee; op de cam en op
het forum. Wie weet meldt ze zich toch aan!
Ondertussen zocht Kuiko een andere lokatie op.
Sjef en ik en Roos reden achter Lambert aan voor een andere spottersplaats.
Het is de parkeerplaats op de rand van de Nederheide.
Daar waren we tegen half vier.
Het is de plek waar Lambert het voederen van Pa in de nestkast heeft gefilmd!
Op een gegeven moment nam Lambert afscheid van ons.
Om 2 minuten over half 4 zag Roos een valk rondom de Toren. Met de verrekijkers bleven we kijken. Sjef hield met de scoop de nestkast in de gaten.
Een minuut later zagen we twee valken. Duidelijk Pa en S2 gezien het formaat de een ten opzichte van elkaar. Ze zweefden iedere keer heerlijk op de thermiek. Beurtelings streken ze op de Toren neer. De ene keer van ons uit gezien achterop, de andere keer opzij ervan op de bovenste ring.
Overduidelijk is er vandaag geen reden dat Pa mindere voederingen kon geven.
S2 blijft continue bij Pa.

We verorberden nog een chocoladecake'je van Roos.
Om kwart over vier maakte een valk een enorme duikvlucht. Hij
verdween uit ons gezichtsveld.
Ik zei meteen, dat dit anders was. Dit leek op een prooivlucht!
Het bleef stil.
Toen besloten Roos en Sjef en ik om huiswaarts te keren.
Om 10 voor half vijf namen we afscheid van Roos.
Opnieuw heb ik weer hele fijne mensen erbij leren kennen.
De klik ligt er iedere keer meteen.
En dit alles door deze geweldige roofvogels.
We verlieten de Gemerttoren die we in getemperd zonlicht achterlieten.....

In de berm van de Hemelsbleekweg.

De nestinkijkplek van Lambert, aan de rand van Nederheide.

---------------------------------------------------------

Op een druilerige middag bij de Toren.

Donderdag 10 mei 2007 - de Toren gezien vanaf het bospad langs het

onverharde deel van de Hemelsbleekweg.

Grote wolkenpartijen. Dan weer een grijze massa. Dan een stukje blauw tussen donzige wolken door. En de zon die kans kreeg om toch even te schijnen. Een stevige wind en een fikse regenbui op de koop toe. Dat waren de ingrediënten die we bij de Toren cadeau kregen...

We waren er vanmiddag, samen met onze dochter Astrid en haar dochtertje en tevens ons kleinkind knuffeltje Margriet! Hoe je het ook wendt of keert, zij is het jongste slechtvalkspottertje van de Gemert-toren... Om 10 voor drie zweefde een valk boven de bosrand op de thermiek. Iedere keer werd het daarin gestoord door de rukwinden, zodat het zich weer moest herstellen, wat een mooi plaatje voor ons gaf.

Bovenop de toren was het stil en viel er niets te beleven. We hadden ons in de berm van de Hemelsbleekweg opnieuw geiïnstalleerd. Astrid plukte er weer een veldboeket aan mooie bloemen! Pal erop was het onder de bomen schuilen geblazen. De regen kwam met bakken uit de grijsgrauwe lucht. De scoop op statief met draagtas over het oog, schuilde met ons mee... Zelfs de Schotse hooglanders die ook weer op het veld heerlijk graazden waren plotseling, leek wel, verdwenen, en hadden ook de be-schutting opgezocht.

Het klaarde weer op met een vrolijk zonnetje, alsof er geen druppel regen gevallen was. Opa bleef in de berm met Margrietje, terwijl Astrid en ik de zandweg opzochten om poolshoogte te nemen achter de Toren. Ook daar was geen valkje te bespeuren. In een droge sloot achter het landgoed hipte een konijntje en verdween roefff de struiken in. We verlieten de zandweg en doken de bossen in opzij van huis "Het vossen-hol" die pal bij de Toren staat. We kregen de zijkant van de Toren in het vizier. Opnieuw geen valkje te bekennen.... Het leverde wel enkele mooie plaatjes op, en hondengeblaf van de bewaker van het "Het vos-senhol".... We hadden toch niets kwaads in de zin, hoor, ondanks het feit dat we beiden vonden dat daar in de ruige bossen mooie afgezaagde boomstammetjes op een stapel lagen..... We wandelden weer terug naar "ons" plekje langs de Hemelsbleekweg. Geen verdere activiteiten bovenop de Toren. Om 5 voor half vier opnieuw boven de bosrand langs de Toren drie valken, leek wel. Maar eentje vloog wat afzijdig van de andere twee. Dus ik tweifelde of het drie valken waren. Astrid zag ze als eerste door de verrekijker. Ik weet nu, dat de derde roofvogel een buizerd was, dankzij Steenarend (Jan), actief op het Planetforum. We hebben elkaar niet gezien.

We verlieten om half vier de Gemerttoren, wetend dat het er altijd mooi is en nooit of te nimmer saai.....

De Toren onder een prachtig wolkendek.

Afwatering.

Idem dito.

Mini-spottertje kleindochter Margriet.

Dochter Astrid ziet de valken.

De bossen achter de Toren.

Gestapelde gezaagde boomstamdelen opzij van de Toren.

Dochter Astrid fotografeerde mij tijdens de wandeling.

Sfeervol zonlicht in het bosgebied achter de Toren.

Dag Margrietje. Tot ziens!

---------------------------------------------------------

Weer bij de Toren.

Dinsdag 22 mei 2007 - de Toren in ietwat nevelen gehuld.

Na een nasleepje van het "neuzentraject'... eindelijk en onverwachts toch naar de Toren kunnen gaan!
Inderdaad; EINDELIJK!
Heerlijk weer neusgaten eh....slechtvalken gezien.
We waren er rond drie uur. Ook al was er geen hooglandertje te bespeuren op zijn Schots, we streken toch neer in de berm van de wereldberoemde weg!

We zaten dicht bij de nestkast, hopend het grootste valkje te spotten bij diens eerste schreden buiten de nestkast. We werden daarmee niet op onze wenken bediend.

Het was ergggg stil! Dan was het beslist bewolkt, dan kwam er weer een voorzichtig zonnetje.
Als je je ogen op de Toren richtte zag je voortdurend de voorzichtige nevel die daar om heen hing.
Op het veld zaten twee mannen. De afstand was te groot om hen te kunnen onderscheiden wie dat waren.
Ik ben alleen de zandweg opgelopen om de achterzijde van de Toren te bekijken of er geen valk zat.
Niks te zien. Wel de pauwen kunnen ontwaren in de royale tuin van het huis langs de zandweg, tegenover de Toren. Ik genoot weer intens in mijn eentje van alles om mij heen en dook even de bosrand in opzij van huis "'t Vossenhol" pal onder aan de voet van de Gemerttoren. Als vanzelf kwam
er ons fototoestel weer tevoorschijn.
Ik liep weer terug naar manlief die heerlijk ge-relaxes't bij onze scoop zat.
Ik streek bij hem neer in een klapspoeltje.
Om 10 over half vier kwam Tante Es aangevlogen, voorheen en tot voor kort vooral als S2 aangeduid.
Ze ging kort op de antenne zitten.
Pal erop ging ze van de antenne om heerlijk te zweven op de thermiek en te vliegen rondom de Toren.
Ze verdween even uit het zicht om weer op de antenne neer te strijken om kwart voor vier.
Tegelijkertijd vloog er laag scherend met geroep een reiger over de Snelle Loop. Wowww!
Tegen vier uur verlieten de twee mannen het veld. Het bleken Freek en Gerrit te zijn. Gerrit keuvelde gezellig met ons en vertelde wat hij beleefd had. Het staat inmiddels op zijn mooie site vermeld.
Hij keerde toen huiswaarts.
Een bewoner van De Mortel met zijn kleinzoon kwamen even en babbelden ook genoeglijk met ons, meekijkend door onze scoop.
Want, wat mooi is tante Es!
Ik herkende haar dan ook direct. Dankzij het feit dat Pa een borstkashou- dertje voor haar gekocht heeft, weet ik, waar ik haar aan kan herkennen.
Wie weet, wat mij nog meer te wachten staat, tot aan het moment dat Hope en Faith uitvliegen de wijde wereld in!
Schitterende namen voor deze twee!
Om 7 over half vijf maakte Tante Es weer een rondje en dook weer op de antenne. Daar heeft zij iets mee!
Kan niet anders....
Verheffende dingen gezien? Nee.
Mooie dingen gezien? Ja.
Genoten van de rust en de schoonheid daar? Ja.
Geen drie, geen twee, maar één valk gezien? Ja.
We hebben Tante Es gezien die een grote ommekeer in het slechtvalkgebeuren bovenop de Toren heeft gebracht! We beginnen te accepteren dat zij datgene gedaan heeft wat zij van Moeder Natuur heeft meegekregen.
Ze heeft nu getoond een goede tweede Moeder voor Hope en Faith te zijn!
Daarmee redt zij de levens van deze twee schitterende nakomelingen van Pa en van de onvergetelijke MA.
PA en MA hebben naast hun aanduiding van hun ouderschap niet alleen het predikaat gekregen, maar ook de Namen ervan gekregen uit Liefde en uit Respect van ons mensen voor hen beiden, wat zij volledig verdienen....

Sjef tuurt naar boven naar de valken.

Langs het onverharde deel van de Hemelsbleekweg.

Het bospad achter de Toren.

Het bos blijft je verrassen: lupines.

---------------------------------------------------------

Op een mooie lentedag bij de Toren.

Vrijdag 25 mei 2007 - goed gescoopt langs de Hemelsbleekweg.

Toen ik vanmorgen zag dat nu ook Faith de nestkast had verlaten, dacht ik: nu moet ik zéker naar de Gemerttoren!
Om 5 over drie kwam ik er aan, samen met manlief Sjef, dochter Astrid en kleindochtertje Margriet. Ook al lag het wijde veld er verlaten bij, we installeerden ons toch in de berm van de Hemelsbleekweg, waar Kuiko druk notitie's noterend zich ook gepostteerd had, evenals Dorine en Piet en nog andere keuvelende spotters.
Wij voegden ons gezellig bij hen.
Ik vroeg hen of er nog iets bijzonders te beleven viel.
Dorine, Piet en Kuiko konden mij slechts mededelen dat de kindertjes Hope en Faith op het platte dak gedoken waren en daar al een hele tijd zaten.
"Dus nu zie ik ze nóg niet!" zei ik hen lachend, want ik wist immers niet hoe snel ik bij de Toren moest komen.
Dorine, Piet en Kuiko moesten ook toegeven dat ook zij op dat moment niet veel zagen.
Lambert kwam ook weer en vlak erop Huismus, actief op het Planetforum.
Ook zij zit aan de computer vastgekleefd, en móest daarnaast nu naar de Toren.
Op dit moment weet zij niet meer hoe een strijkijzer en een strijkplank eruit ziet.
Om ongeveer half vier cirkelde een buizerd boven de bosrand achter het bekende veld. Iedereen had ook deze mooie roofvogel in de kijkerd!
Daarna verlieten Dorine en Piet ook hun geliefde plek.
Kuiko snorde ook op zijn scooter weg, maar niet voor lang.
Zig-zaggend over de weg kwam hij weer aangereden.
Ondertussen zat Pa de hele tijd op de antenne.
Om 5 over half vier: weg Pa! Door ons gezellig gekeuvel hadden we hem niet zien weggaan.
Lambert installeerde weer zijn gescoopte apparatuur.
Pa keerde weer terug op de antenne, zodat Huismus hem toch via onze scoop van dichtbij kon bewonderen.WOW!
Rond vier uur gingen we weer. We zijn niet echt lang geweest, omdat onze dochter Astrid ook nog andere bezigheden had. Toen we de Hemelsbleek-

weg verlieten nagezwaaid door Lambert, Huismus en Kuiko weet ik dat er altijd weer een volgende keer is met leuke mensen en onze geliefde valken in een schitterende omgeving....

Dochter Astrid en ik turend naar de torentop.

Kleindochter Margriet, het mini-spottertje, bijna 4 jaar jong.

--------------------------------------------------------

Op een grijze en natte dag in mei.

Maandag 28 mei 2007 -

Neem een postzegelloepje erbij, de sterkste dat te koop is. Kijk dán naar

deze foto. Op de antenne op de bovenste zijststang tegen de verticale hou-

der aan, zit onze Ster tegen het hemelse grijs. Op het nestrooster vooraan

rechts zit Hope of Faith te genieten van....eh....al dat grijs.

Als eerste maakte Hope de eerste vlucht in het wijdse luchtruim vanmorgen.
Vervolgens maakte Faith de eerste vlucht in het grijze luchtruim....
En Elsje dacht: ook al kan ik niet vliegen,toch zal ik moeten gaan vliegen naar De Mortel, om Pinksterfile's voor te blijven op Neerlands wegen...
Want,...Elsje wilde die eerste vliegdag zelve aldaar ook beleven!
Samen met mannetje Sjef vloog ik er heen.
Om half vier waren we er, en konden ook wij tevens de knusse spiksplinternieuwe spottingsplek aanschouwen.
Het is een waar "wonder" van vereende ijverige handen die dat uit

grond hebben gestouwd!
Het was druk op de veilige plek.
Huismus was er met familie, Gerrit, Dorine, Kuiko, andere voor mij onbekenden maar even enthousiaste spotters. Piet kwam erbij en Diane met haar man Walter.
We hebben tot zes uur onder een grijze hemel en met de drup van de regen erbij meestal de gehele familie Slechtvalk gezien.
Ik heb alles geklokt. Het kan zijn dat andere klokjes een paar minuutjes anders liepen.
Het kan ook zijn dat een ander de waarneming beter zag dan ik, omdat ik wellicht op een bepaald moment gefocus't was op een mooi donsveertje van Pa. Dat kan. Maar ik zal proberen het er toch zo goed mogelijk van af te brengen.

Om vijf over half vier cirkelt Hope of Faith rondom de Toren.WOW! Daar waren we voor gekomen!
We werden meteen op onze wenken bediend!
We ontdekken een valk op de antenne. Sterre. Mooi gescoopt en met wapperende veren in de meiwind!
De aprilwind is anders.
Hup, we ontdekken er een links op de dakrand bij de antenne. Een van Pa's
kinders.
Gerrit wees me op Pa die al een hele tijd onder de onderste ring in een raamkozijn zat. Je zag hem denken: ik zit hier goed, wie doet me wat
Wij doen hem inderdaad niets. Ja, toch wel. Hij raakt ons hart.
Om negen voor vier gaat Sterre een mooi zweefvluchtje maken van de antenne afkomend.
Om vier over vier komt er niet een, maar komen er twee terug gevlogen. Ik denk Sterre met een jong.
Meteen begint links op de dakrand het andere fladdertje te kwetteren. Floep weg! Ik denk het dak op.
Om 10 over vier weer terug op de dakrand. Sterre komt erbij met een prooi, die er al gelegen moet hebben. Ze begint Hope of Faith links op de dakrand te voederen. Het andere jong komt er ook bij.
Wat later neemt Sterre een vliegspurtje en komt ook weer terug.
Terwijl zich dat alles plaats vindt prikt Kuiko een briefje bij de ingang dat de volgende show om vijf uur begint en dat men Eén Euro ervoor moet betalen...
Om half vijf gaat Hope of Faith op het nestrooster zitten. De ander zit inmiddels op de dakrand tegen de antenne aan.
Even is het nestrooster leeg. Hup, Hope of Faith fladderend er weer op terug.
Om kwart voor vijf gaat het valkje er van weg en gaat bij de ander op de dakrand zitten.
Om kwart over vijf actie-in-de tent... zowel Sterre als Pa gaan achter een groep duiven aan. Dat is een prachtig gezicht. Angstvallig blijven de duiven bij elkaar.
Pa en Sterre cirkelen er om heen en duiken iedere keer naar de groep toe. Maar nee, geen prooitje deze keer. Onverrichterzake keren Pa en Sterre terug naar de Toren.
Sterre gaat maar weer op de antenne zitten. Pa cirkelt rondjes rondom de Toren, zo rond half zes en vliegt vervolgens over het veld heen over de bosrand heen weg.
We ontdekken weer een der kinderkes op het nestrooster. Pa komt weer terug. Sterre verlaat de antenne weer. We zien het jong op de dakrand bij de antenne ook niet meer. We zien Sterre rondom de Toren cirkelen. Duidelijk is te zien hoe zij in een vleugel enkele veerpennen mist.
Ze gaat rechts op een schotel zitten op een der ringen.
In die tijd gaan Hope en Faith kwetterend op het nestrooster zitten. Wat hebben we veel plezier gehad van onze beide scoops!
Ondertussen was de spottingsplaats leger en leger geworden.
Dorine, Piet en Kuiko gingen na half zes, maar bleven nog staan kijken toen Pa om elf over half zes nog op de wieken ging.
Sterre, Hope en Faith zaten om omstreeks kwart voor zes alledrie op het nestrooster!
Wat een schitterend scoopzichtje, zoveel valk op één hoopje, fladderend en wel.WOWWW.
Ze zijn volgens ons ook nog de nestkast ingedoken.
Uiteindelijk blijft er een jong op het rooster die genoeglijk in een prooires-

tant hapt.
Sterre of Pa bemande vervolgens de antenne. Hope of Faith bleef op het nestrooster.
Dat is het laatste beeld van ons van vandaag.
Gezellig gekeuveld met de slechtvalkvrienden/dinnen al dan niet

actief op het forum. Laten meekijken door onze beide scoops.
Kuiko had het briefje van "de volgende show" weggehaald.
Morgen is er weer een dag, en dan weer een, en weer een....en dan de dag waarop Hope en Faith voorgoed vertrekken.
Maar de Toren blijft. Het mooie plekje ook, en ik denk Pa en Sterre ook.
Ennn....ik ook......

De Toren in grijs gehuld, gezien vanaf de spiksplinter nieuwe

spottersplaats!

Gescoopt bekijk ik de prachtige valken!

---------------------------------------------------------

Op een warme middag bij de Toren.

Zondag 2 juni 2007 - dankzij Piet met een "scoopdesign" er omheen, door

Piet en Dorine's scoop dichterbij "gevalkt". Dank je wel!

We wisten dat er vanmiddag veel Planetforumleden bij de Gemerttoren zouden zijn.
Het was heerlijk weer en na een drukke week in ons nestje is het dan heerlijk toeven bij de VIER valken en verscheidene lieve slechtvalk-vrienden/dinnen om je heen!
Om 10 over drie waren we er en Ans riep mij al van verre vanaf de spottersplaats!
Naast haar zat Fernand ons ook al toe te lachen. Sjef en ik betraden de plek
en een gesprekje over tweelingen werd even gevoerd. Heerlijk zeg, Ad met een mooie hoed op was er, Deufke, Jonne, Eitje-Daniëlle, Petra, Ronald, Kuiko, Dorine, Piet, en om half vijf was Lambert ook present.
Er waren nog meer spotters die ik niet allemaal ken.
Koekjes, dropjes....heel wat mensenprooitjes was voorhanden!
Veel plezier en gezelligheid en een helpende hand van Piet door ons fototoestel voor hun telescoop te houden en een foto te maken van eieieieindelijkkkk dichterbij gevalkt,
wat niet mee viel, maar ik ben hem wel errigggg Dankbaar!
Onze lieve valken! YESSS....ALLEVIER!!!
Eentje zat er reeds op de nestkast te genieten van de warme zon. Nu ga ik weer klokje kijken.
Ja, ....ik weet het, dat is lastig, want een ander klokje kan een seconden
of een...twee....drie....vier....vijf....
afwijken...aan nog meer denk ik maar liever niet.
Daar gaat ie: om twaalf minuten voor vier wordt er, denkt ik, een buizerd gesignaleerd.
Het kan ook een wauw zijn. Het was in ieder geval geen slechtvalk.
Om zes voor vier vliegt er een duif nabij de nestkast. Een valk duikt er naar toe, schitterend... maarrr...mis!
Om vier uur gaat Sterre op prooivlucht. Ze gaat ook weer terug naar de Toren.
Hoe weet ik dat het om een prooivlucht gaat. Er wordt dan als het ware aftastend gevlogen.

Om vier over vier Hope en Faith vanaf de Toren het luchtruim in. WOW!
Ze duikelen om elkaar heen, spelen tikkertje, en laten ons zien hoe goed ze al kunnen vliegen!
Ze fladderen daarnaast ook nog, maar...fantastisch die twee!
Door gezellig gekeuvel missen we een actie bij de toren. Anderen zagen het wel.
Geen valk meer op de nestkast, zoals de bovenstaande foto ons toont.
Een valk vervolgens cirkelend rondom de Toren.
Om 10 voor half vijf wordt er weer een prooivlucht ingezet. Men denkt aan S2-Sterre.
Tegelijkertijd weer twee bij de Toren aan het rondcircelen. Hope en Faith?
Om acht over vijf VIER valken in de lucht! WOWWW!
Om 10 over half vijf Sterre, denk ik zelf, op de antenne. Aan die zijde zit op de dakrand achter het hek een suicidale duif!
Sterre verlaat pal erop weer de antenne. De duif zit er nog steeds!
S2-Sterre kiest beurtelings de antenne en het luchtruim.
De duif vliegt weg. Sterre heeft geen interesse!
Om 10 voor vijf komt Sterre met een grote prooi en door om de Toren heen te vliegen. Ze landt ze ermee bovenop het dak. Meteen komt een der jongen er luidkeels op af.
Dan weer een jong. Ans en ik mistten een paar seconden, maar we denken dat Hope en Faith beiden op de prooi afkwamen. S2-Sterre laat hen er ook mee alleen.
Om vijf uur verlieten Sjef en ik de spottersplek!
Tussen al die waarnemingen door meerdere vliegbewegingen over het veld en over de bossen gezien, maar je kunt niet alles klokken.
Het klokken bied je wel houvast voor je verslag. Als je de notitie's ervan bij neemt zie je alles weer voor je gebeuren.
Voldaan verliet ik met Sjef de Hemelsbleekweg met nieuwe vrienden/dinnen waarmee het ook meteen klikte!
We delen dezelfde passie en daarin dezelfde vreugde!
FAMILIE SLECHTVALK BEDANKT!

Gescoopt!

Temidden van gezellige spotters, waaronder tweelingzus Ans links

achter mij.

--------------------------------------------------------

Fantastische Peregrinusontmoeting 2007!

Zaterdag 10 juni 2007 - de Toren gezien vanaf het veld achter de Toren.

Op deze zondagmiddag 10 juni '07 hebben we een FANTASTISCHE PEREGRINUSONTMOETING beleefd, vanuit Ingrid's forum.
De familie Slechtvalk liet ons ook niet in de steek. We hebben volop van ze kunnen genieten!
De weergoden waren ons ook welgezind, na alle niet rooskleurige voorspellingen!
Het kon niet meer stuk!
Sjef en ik arriveerden met Marijke om kwart voor twee bij de Gemerttoren. Pal erop kwam Wilma.
Vervolgens maakten Margreeth met haar vriendin Bep hun opwachting in het gezelschap van hun twee lieve knuffelige hondjes!
Ans en Fernand arriveerden ook. Jolanda met haar vriend, evenals Falcon met haar man.
De pret kon beginnen!

Als eerste kreeg Lambert, die er reeds was in het gezelschap van zijn vrouw Marian, uit mijn handen een present namens Ingrid. Ingrid was zelf helaas verhinderd. Lambert was hier beslist blij verrast mee!
Het was druk op het spottersveld. We zagen onder andere Frank, Ronald , Roosje, Jonne en Zwiersje met haar man.
De Peregriners vonden hun plek pal na de ingang voor de partytent waar
onder Lambert zich geïnstalleerd had.
Wat een heerlijke temperatuur en niet te veel zon, precies aangenaam goed!
Meteen kwam de verrassing van Ingrid tevoorschijn. Ik kon iedereen heerlijk trakteren op Amelandse verrukkelijke koeken!
Dat was nog eens een leuke verrassing van Ingrid!
Daarnaast had iedereen allerlei lekkers bij zich! We kwamen aan tweebenersprooitjes niets tekort!
We kwamen voor de valken.
Die hebben zich continue aan ons laten zien!
Ook zij wisten dat de Peregrinusontmoeting eindelijk een feit was, dus zetten zij hun beste pootje voor!
Om 13.45 al flinke vliegbewegingen van Hope en Faith!
We zagen Sterre langdurig op de antenne zitten. Lambert kon zodoende Ans' videocamera op zijn gemak voor zijn scoop plaatsen en haar even filmen!
Ja, ja want ons Ans liep filmend rond zoals beloofd!
Om drie uur kondigde ik onze koorpresentatie aan voor Ingrid!
Ik stelde voor "Amelandse", vanwege de a-klank, om goed hard te kunnen roepen, en natuurlijk vanwege Ingrid's Forumnaam. Daar was iedereen voor te vinden.
Margreeth ging als dirigente voor ons staan. Na haar derde tel klonk door werkelijk álle spotters luidkeels:
"AAAAMEEEELAAAANDSEEEE!"
Luid gelach natuurlijk vanwege onze eigen koorprestatie, waar we best trots op mogen zijn.
Om 15.03 vloog een jonge valk over het spottersveld. Het zei overduidelijk: ik doe mijn best voor jullie!
Na een dergelijke prestatie viel onze aanwezigheid des te meer ook voor hen op!
Het jong vloog terug naar de Toren en joeg Sterre van de antenne.
Opeens om 15.05 geronk. Er kwam een onbekend vliegend object

over onze hoofden heen aanvliegen. Een UFO!?
Ik riep luidkeels: "De Aliëns komen eraan"! en schreef dat ook grif in mijn notitieblokje!
Er ontstond grote paniek natuurlijk onder de tweebeners, en zeker omdat
het vliegend object er zo stelterig uitzag.
Het verdween boven de bossen links van de Toren.
We voelden ons weer veilig!
Om 15.07 Pa of Sterre heerlijk vliegend nabij de toren.
Falcon zag er vervolgens drie bij elkaar, die al snel boven de spottersplaats zaten! Ze vlogen eroverheen om heerlijk boven het veld erachter te blijven zweven op de thermiek!
Toen dook er een op de dakrand.
In die periode kozen alle peregriners voor een wandeling rondom de Toren!
Fernand en Sjef bleven de valken in de gaten houden. Om 16.05 gecirkel om de Toren.
Terwijl wij de wandeling maakten hielden we ook de Toren in de gaten en zagen ook wij voortdurend het heerlijke vliegen van de valkjes!
Als echte papparazzi beslopen we de pauwen, om tussen het gaas door
hen te bespieden en zelfs te fotograveren!
We waren nog érger dan de papparazzi!

Eenmaal weer op de spottersplek terug na een heerlijke ontspannen wandeling met zijn allen werd er
om 17.00 prooi op het dak gebracht.
Niet door een tweebenertje, maar door of Sterre of Pa!
Sterre ging vervolgens voor filmsterretje spelen voor de webcam. Maar al gauw vloog ze ook weer er vandaan en belandde weer op de antenne.
Tussen dat alles door kwam de verrassing als aandenken tevoorschijn!
Een mooie tas met Ans' slechtvalktekening erop met als tekst erboven "Peregrinusontmoeting 2007"!
Daarin een rode fles wijn! Met als etiket "wijn-van-het-huis , wijn á la Peregrinus",
met mijn slechtvalktekening.
Dan weer een cirkeltje om de Toren heen om 17.13 door vermoedelijk Pa.
Om 17.20 zaten er twee voor de buitencam. Om 17.20 dook er een

het hek op, achter de dakrand.
Om die tijd vertrokken Margreeth en Bep weer met hun twee lieve hondjes!
We namen uitgebreid afscheid van elkaar!
Wat hebben zij heerlijk van de valken kunnen genieten!
Om 18.04 maakte Sterre weer een rondje-toren cirkeltje.
Maar er kwam plotseling visite van een buizerd!
Wacht eens even, dacht Sterre, dat gaat hier zomaar niet, en ze viel de buizert aan!
En met succes!
Om 18.30 wees Falcon ons op de vier valken tesamen: waarvan er twee op de antenne zaten.
Ondertussen vertrok ook Wilma waar we ook ruimschoots afscheid van namen.
En er klonk ook bij haar het veelbetekenende: TOTZIENS!
Rond half zeven namen Ans, Fernand, Marijke, Sjef en ik afscheid van
Falcon, Jolanda en haar vriend Ben. Zij bleven nog.
In al die bedrijven was het leger en leger geworden op het spottersveld!
Nazwaaiend verlieten we het veld!
Met Marijke hebben Ans, Fernand, Sjef en ik nog heerlijk gegeten in
"De Koperen Hoorn", waar ik reeds iets mee had....

Hiermee sloten wij deze onvergetelijke Fantastische Peregrinusontmoeting af!
We hadden het vaak over degenen die er niet bij waren!
We hadden daar een warm gevoel bij!

ANS, BEDANKT VOOR DIT PRACHTIGE INITIATIEF!

Deze middag vertelden ons hoe Fantastisch de sfeer is op Ingrid's Forum,
die loopt naast dit forum!
Er zijn vriendschappen gesmeed voor Het Leven!
En dit alles door deze prachtige roofvogels de Slechtvalken!
Woonachtig bovenop een grijze betonnen kolos, die dankzij zijn behuizing
zijn plaats in dit schitterend natuurgebied ruimschoots verdiend heeft!
Daar waren we vandaag, met de wetenschap, dat de tweebener ook daar voor iets moois zorgt!