Heden wordt verleden.

 

 

 

 

Deel 6.

Hierin vertel ik je gebeurtenissen van mij privé.

---------------------------------------------------------

 

( klik indien mogelijk op foto voor vergroting )

---------------------------------------------------------

 

Bezoek Weert waar ook

slechtvalken wonen.

zaterdag 7 oktober 2023.

7-10-2023 ~ ik fotografeer in de St. Martinuskerk in Weert.

 

 

Die middag waren we in het centrum van Weert.

Ook daar zijn slechtvalken neergestreken. Zij zijn gehuisvest in een nest-

kast op de toren van de mooie monumentale St. Martinuskerk in het hart 

van de stad.

Met zoon Marcel en schoonzoon Jan streken wij neer op een terras nabij

de kerk en nabij een voormalig klooster die grotendeels is afgebroken.

Nu biedt het een plek voor appartementen en winkels, waaronder een

terras van winkelketen beginnend met de letter H.

Dat terras hadden we uitgekozen. Jan was attent op de keelklanken van

de slechtvalk. Ik hoorde een kraai die leek te protesteren tegen een ander

gevleugeld dier die schijnbaar in diens nabijheid was. En die ander leek

met diens keelklank wellicht misschien op een slechtvalk. Jan wees mij

daarop. Ik twijfelde heel erg. Of het geluid kwam vertekend door vanwege

de luifel waar wij onder zaten.

 

Na het terrasbezoek wandelden we verder het centrum in. Ons doel was de

prachtige St. Martinuskerk. Het is een hallenkerk. Dat betekent dat hij meer- dere zuilen heeft. Er zijn slechts twee van dergelijke kerken in ons land.

In Weert en in Zwolle. Zij zijn gebouwd in laatgotische stijl. De St. Martinus-

kerk behoort tot de top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

 

De weekmarkt werd gehouden. Dat betekende dat wij ook dát wisten te

vinden, naast de kerk.

Het lekkers dat er te koop was hadden wij ook snel ontdekt.

Toen aanschouwden we de kerk waarvan ik de toren aan de buitenkant het

mooist vind. Ik fotografeerde het gericht op de top ervan met het oog ook

op de huisvesting van de slechtvalken, die, net als in Eindhoven, er ook

welkom zijn. Helaas hebben we de valken niet gezien. Dat nam niet weg

dat we niet van dit prachtige gebouw genoten, en zeker niet toen we er

naar binnen gingen. Ik keek mijn ogen uit.

Voor mij zag ik een rijkelijk uitgevoerd schip met oog voor houtsnijwerk,

waaronder de preekstoel. 

De eerste fase van dit kerkgebouw dateert van 1056! Dat wordt pas in 1456

voltooid. Het oude schip verdween en maakte plaats voor het huidige drie-

beukig schip. In 1512 wordt het in gebruik genomen. Gaandeweg kreeg de

de dekenale kerk van Weert het huidige aanzien.

 

Ik bleef maar rondkijken en begreep weer eens hoe rijk, ook toen al, de Rooms Katholieke Kerk was.

 

We verlieten de kerk om nog even door Weert te wandelen met zijn vele

winkels. 

Weert is mooi en laat zien beslist een geschiedenis te kennen. Het is niet

te hard in zijn hart geraakt, zoals wel het geval is in het hart van Eindho-

ven.

 

We reden naar de Moeselkapel. Ik ken het vanuit mijn kinderjaren en heb

er een speciale herinnering aan.

De kapel werd in 1912 ingezegend. De kapel werd een bedevaartsoord.

De kapel is meermaals gerestaureerd.

Voor Weert heeft het een speciale betekenis. Van oorsprong is het een

veltkapel. Toen ik het leerde kennen stond het in een middenberm omge-

ven door twee wegen en landerijen. Nu ligt het in de bebouwde kom.

 

Heel graag maakte ik er bepaalde foto's. Marcel en Jan ook.

En dan sta je weer buiten en word je opgenomen in het leven van alle dag.

 

Ik ervaarde het bezoek aan Weert als bijzonder, omdat het herinneringen

van mijn jeugd opriep die ik altijd bij me zal dragen.

Mannetje Sjef en ik hebben om die reden Weert in onze vroegere jaren ook

bezocht. En nu hebben we de herinneringen visueel vastgelegd.....

 

 

Kijk met ons mee....

 

 

-foto's van Jan, Marcel en Els-

 

 

KLIK:

Live streaming beeld van 8-10-2023. De dag waarop ik dit verslag maakte.

Bovenop de Toren de nestkast van de slechtvalken.

De link ervan staat op de pagina LINKS.

----------------------------------------------------------------------

Het moest zo zijn....

zondag 19 november 2023.

 

 

Ja, wij geloven in het feit dat dit zo moest zijn.

De Limburgse familie die bevriend was met mijn ouders benaderde mij

in verband met een schilderstuk van mijn vader.

Een van de dochters wilde het voor haar gegeven schilderstuk gekregen

met haar huwelijk 57 jaar geleden van mijn ouders, aan mij kado doen.

Door de telefoon ontstond een gesprek waardoor de tientallen jaren die

sinds het laatste contact verlopen waren, helemaal weg vielen.

De "klik" was er meteen weer.

Het leverde op zondag 19 november een reuze gezellig bezoek op, waarin

alle jaren nog verder wegvielen. Het was weer heel dichtbij.

 

Dankzij deze familie uit Weert hebben wij een gezamelijke bijzondere her-

rinnering aan de Moeselkapél. 

Wij bezochten de kapél speciaal voor onze zoon Marcel en onze schoon-

zoon Jan omdat zij de herinnering van mij inmiddels kenden.

En ja, alsof het zo moest zijn kreeg ik vrij snel het bijzondere hernieuwde

contact met deze familie uit Weert.

Vandaar dat Marcel en Jan met ons meegingen.

 

Het gaf mij een warm en bijzonder gevoel dat zij mij dit mooie schilderstuk

van mijn vader gunden dat hij 57 jaar geleden voor hen gemaakt had.

Het zag er als nieuw uit. Zorgvuldig heeft het bij haar en haar man altijd

aan de muur gehangen.

 

Toen wij afscheid van hen namen in grote dankbaarheid was dat beslist

met een graag tot ziens, omdat wij mooie gezamelijke herinneringen

delen.....

 

Ik heb het schilderstuk gevernist. Mannetje Sjef heeft het zorgvuldig inge-

lijst.

En nu heeft het bij ons een mooie plek aan de muur.

 

Dank je jullie wel lieve Tiny en Ton dat jullie mij dit geschonken hebben....

Het schilderstuk.

We startten bij schoonzoon Jan.

Zeer plezierig onderonsje met Tiny.

Tja, dat moest daarna even....

Een mooie plek bij ons ....

-----------------------------------------------------------------

Sint Petrus Bandenkerk in Son.

 

 

De oude kerk is in 1958 helaas afgebrand.

De toren is behouden, en staat er nog.

Geschilderd met olieverf door mijn vader Th. Pennings.

 

 

 

zaterdag 13 januari/maandag 15 januari 2024.

Dankzij onze zoon Marcel zijn wij weer een schilderij van mijn vader

rijker geworden. 

Het is een zeer bijzonder schilderij uit de begin periode van zijn kunst-

schilderschap.

Ik dacht eerst dat het geschilderd is op ongeprepareerd schilderslinnen.

Ik zag in tweede instantie dat het op schilders jute is geschilderd!

Ik wist dat hij in zijn beginperiode ongeprepareerd schilderslinnen gebruik-

te, omdat dit veel goedkoper is.

Later ging hij voorgoed geprepareerd schilderslinnen gebruiken.

Dat hij ook schilders jute heeft gebruikt doet mij emotioneel heel

erg veel!

 

Het schilderij, in opdracht, is de oude Sint Petrus Bandenkerk, die nog

altijd in Son een apart plekje heeft, omdat het helaas door brand werd

verwoest!

 

Sjef en ik hebben samen bij de eigenaar in Son het rustieke schilderij

opgehaald. Het vertelt de beginperiode van mijn vaders carrière als

kunstschilder. 

Dat maakt voor ons als familie dit schilderij extra bijzonder!

 

Zorgvuldig heb ik het schilderij en de lijst schoongemaakt.

Daags erna heb ik het schilderij gevernist.

 

Dank je wel Frank dat je dit aan ons hebt verkocht.

Dank je wel lieve Marcel, dat jij dit unieke schilderij terug gebracht

hebt bij vaders/opa's naasten......

Met lijst.

De achterzijde. Het grove schilders jute is zichtbaar.

Tussen het raamwerk en de lijst is het grove schilders jute

goed zichtbaar.

Zoals het nu bij ons hangt.

------------------------------------------------------------------

--------------------------------------