Verslagen De Mortel.
De Wondere Wereld biedt je de verslagen van rondom de Gemert-
toren van Alticom in het Brabantse De Mortel waar de Falco pe-
regrinus gehuisvest is....
De verslagen van 2014.
Deel 1.
----------------------------------------------------------
( klik op foto voor vergroting )
-----------------------------------------------------
In goud zonlicht.
Zondag 12 januari 2014 ~ Onder een weldadige gouden gloed.
Deze dag was er weer zo een.
De aarde baadde in goud zonlicht.
Pal boven de akkers en landwegen was het heiïg. Toen de zon er grip op kreeg verdween het.
Het eerste bezoek van Sjef en mij aan de valken in De Mortel deden we in schitterend winterweer.
Er was geen zuchtje wind, er was alleen die mooie warme zon.
Op de spottersplaats aangekomen troffen we spotter Piet te L. aan. Daarna maakte ook Gerrit112 zijn opwachting.
De nieuwe camera's kon je goed in het vizier nemen, maar ook het gapend gat links opzij van de nestkast.
Dat kwam omdat daar de behuizing met daarin de webcam door VWG was weggehaald.
Drie HD camera's gaan vanaf dit broedseizoen de beelden overnemen.
Hopelijk maakt VWG haast om de binnencam nu snel te plaatsen met de nieuwe behuizing, want Pa en VV hebben al baltsgedrag. Nu zullen daar niet meteen nakomelingen van komen. Daar is het nog te vroeg voor.
Maar de aanzet is er al!
Achter de Snelle Loop in het verlengde van de spottersplaats zat een koppeltje nijlganzen aan de waterkant.
Zij zijn geen onbekenden.
Pa en VV belandden beiden op de grote antenne links. Zij koesterden zich in de zon.
Bij dat beeld ondernamen Sjef en ik weer onze wandeling.
Er waren meerdere wandelaars.
Het mooie winterweer lokte je naar buiten.
Mijn fototoestel kriebelde onder mijn handen vanwege de gouden penseelstreek die de zon weer op alles legde.
Een groepje wandelaars had achter de Toren het bankje gevonden. De betonblok daar aanwezig werd door hen als picknicktafel gebruikt.
Een deel van de kudde Aberdeen Angus had schijnbaar al dat lekkers geroken. Koe-achtig nieuwsgierig stonden zij de mensen vanachter de afrastering aan te kijken.
Dat leverde aandoenlijke beelden op. Er waren ook twee jonkies in het gezelschap.
De wandeling voerde Sjef en mij verder langs naald -en loofbomen.
De paarden op het aangrenzende veld stonden ook te genieten. Zij droegen een beschermend rugdek.
Toen we de spottersplaats weer bereikten was deze verlaten.
De nijlganzen zaten nog steeds aan de waterkant.
Pa en VV waren weer op de wieken gegaan. Ze waren nergens meer te zien.
Toen wij de spottersplaats verlieten wierp ik er nog een blik op.
Het gouden zonlicht liet mij weten dat op deze plek al vele mooie ontmoetingen zijn geweest.
De laatste Meeting, weten we nu, is er een geworden die een des te grotere betekenis heeft gekregen.
De warme dankbare emotie daarvan voelde ik diep en intens toen onze auto de Hemelsbleekweg verliet....
Genietend aan de wandel, nabij de Snelle Loop.
Sjef geniet ook.
Nieuwsgierige aagjes, of nieuwsgierige Aberdeen Angus (?)
En deze staat mijmerend bij de splitsing van de Snelle Loop.
Gras is voor hen een ware lekkernij.
Zij komen nieuwsgierig steeds dichterbij.
En dit jonkie levert ook een heel mooi plaatje op.
Pal achter de afrastering blijven zij de mensen nieuwsgierig aankijken.
Aan de bosrand achter de Toren.
Schuinsweg achter de Toren.
De Toren.
In goud zonlicht!
---------------------------------------------------------
Ook februari geeft je een gouden zon.
Dinsdag 11 februari 2014 ~ De Toren.
Die morgen waren Sjef en ik tot in de middag bij de valken in De Mortel.
De februarimaand toverde ook een gouden zon, evenals de voorgaande maanden.
De natuur beloonde iedereen daar rijkelijk mee!
Pa en VV leken de spotters Sjef en Els vrolijk te begroeten in een buitelend speels gedrag naar elkaar. Ze verdwenen uiteindelijk boven de bosrand achter de Snelle Loop.
Bovenop de Toren zagen we de nieuwe cameraopstelling.
Het beloven met de nieuwe HD-camera's prachtige beelden te worden!
De onlangs geplaatste antenne, rechts vanaf de spottersplaats gezien, geeft extra straling. Hopelijk deert dat de valken niet!
Sjef en ik ondernamen in het gouden zonlicht weer onze gebruikelijke wandeling. We kwamen een koppel blauwe reigers tegen op het veld achter de Toren. Waar we ook keken, de kudde Aberdeen Anges was nergens te zien.
Zij hapten elders in het korte gras.
Een straffe wind blies over de vlakte. Paarden in het aangrenzende weiland hadden hun rug beschermend bedekt.
We kwamen veel dood hout tegen omdat Staatabosbeheer overtollige begroeiing op tijd snoeit of verwijdert.
Her en der lag het verspreid. De zonnestralen speelden ermee.
Ontelbare verkleurde eikenbladeren ritselden onder onze schoenen.
De wandeling liet ons weer heerlijk van alles genieten.
Terug op de spottersplaats kwamen Pa en VV speels om elkaar heen zwevend op de thermiek weer terug.
VV landde behendig op de Toren. Pa had moeite met de zijwind. Telkens wilde hij op een der ringen duiken.
Windvlagen belette dat.
"Dan maar naar mijn lampje,"moet hij gedacht hebben. De landing op de bovenste torenlamp rechts verliep vlekkeloos.
Pa een VV waren weer thuis.
's Middags keerden Sjef en ik weer huiswaarts. Wij tweebeners zijn er ook klaar voor, om het nieuwe broedseizoen opnieuw met een warm hart te ontvangen....
De nestkast met de nieuwe cameraopstelling en rechts de nieuwe grote antenne.
In het gouden zonlicht.
Een schitterend sfeerplaatje van de Snelle Loop!
De naaldbomen lijken te wuiven.
Goud zonlicht.
Wederom sfeervol!
En deze mag er ook wezen!
---------------------------------------------------------
Siddering in de lucht.
Dinsdag 4 maart 2014 ~ bosrand opzij van de Toren.
Exact om 12 uur maakten Sjef en ik in rijkelijk zonlicht onze opwachting op de spottersplaats.
We werden meteen amicaal door Gerrit uit E. en José begroet.
Gerrit dirigeerde me naar zijn scoop.
Ik keek erdoor.
Voor het eerst zag op diens mooie plekske het ijsvogeltje.
Het kleurrijke vogeltje zat genietend in de zon, beducht op vis.
Ik was Gerrit enorm dankbaar!
Ook Sjef keek door de scoop en sloeg het ijsvogeltje genietend gade.
José wist ons te vertellen dat net voor onze komst Pa en VV elkaar bevlogen.
De lente siddert dan ook in de lucht.
De webcams beleven vanaf deze maand dan ook een nieuwe " Beleef de Lente."!
Een sperwer!
Piet uit L. die ook stond te spotten, wist de vogel te benoemen.
Ton, die er ook was, mistte deze roofvogel met zijn fototoestel.
Meerdere belangstellenden wisten de spottersplaats te vinden.
Een valk zat op de linker antenne.
Plotseling werden we drie valken hoog in de lucht gewaar en verdwenen. Tenslotte koos de valk die op de antenne zat het luchtruim.
Sjef en ik profiteerden van deze valkenrust en ondernamen in het vroege lentezonnetje onze wandeling.
Het voerde ons langs de welbekende loof en -naaldbomen, en langs de welbekende velden en over de welbekende bospaden.
Een blauwe reiger stond achter de Toren langs het water in de hoop er een visje te kunnen vangen.
De wind die je voelde was aangenaam en deerde je niet.
Voldaan keerden we terug van de wandeling.
We gingen huiswaarts met de wetenschap dat het broedseizoen de mooie valken weer in beweging heeft gezet in een natuur die op het punt saat te ontluiken.
Temidden van dat alles hopen we dat er weer mooie nakomelingen komen voor dit ijverige valkenpaar....
Achter de Snelle Loop nabij de bosrand.
Sjef en ik tijdens de wandeling.
De Toren.
De grote poel tegenover de Toren.
Wederom duikt de Toren op.
Achter de Toren.
En dit sfeerbeeld mag er ook wezen!
---------------------------------------------------------
Jubelend lied van de vogels.
Zondag 6 april 2014 ~ luierende Aberdeen Angus runderen.
De lucht kende grijze stapelwolken waartussen de zon moeite deed om er door te breken.
Soms lukte dat.
Een zachte wind blies over de wegen, de akkers en de bosgebieden. Zo ook deze middag toen onze auto stopte nabij de spottersplaats in De Mortel in het natuurgebied waar bebouwing, de akkers en het bos-
landschap elkaar kruisten.
De 127 meter zendtoren met daarop een nestkast vertelde je dat daar de slechtvalken wonen.
Eenmaal op een der bengskes op de spottersplaats neergestreken werden Sjef en ik al snel een slechtvalk gewaar die zijn/haar rondje rondom de Toren tegen het grijze wolkendek maakte. De valk dook even op de
linker antenne. Het was een grote valk. Soms VV, die het even aan Pa overliet om de 4 eitjes te bebroeden?
Want ja, het mooie koppeltje had weer getoond om voor een nieuwe generatie te kunnen zorgen!
Een stel kraaien op het veld duldden een koppeltje duiven niet. De duiven echter lieten zich niet verslaan.
De valk verliet de antenne.
Sjef en ik ondernamen onze wandeling waarin het vroege voorjaar, na een milde winter, ons toonde hoe mooi pril groen is.
De Aberdeen Angus runderen, neergestreken op het veld achter de Toren, lieten ons hun nakomelingetjes zien. Ze duldden de tweebeners met fototoestel.
Tussen de geel geworden graspollen aan de voet van de naaldbomen priemden jonge varens. Zij staken met hun frisse groen nadrukkelijk af bij al dat geel.
Terug gekomen op de Hemelsbleekweg waren we getuige van een schit-terende laagvliegende buizerd die opgejaagd werd door kraaien, die voorheen een koppeltje duiven niet duldden.
Onder luid geroep verdween de buizerd.
De kraaien hadden deze slag gewonnen.
Sjef en ik streken op de spottersplaats weer op een bengskes neer.
Een blauwe reiger klapwiekte langs de Snelle Loop naar beneden en vond er diens plekje.
Overal klonk het jubelend lied van de vogels. Zij voelden het voorjaar en zal deze ook benutten.
Op ons netvlies zat nog het koppeltje eenden die wellicht hun nest hadden in het veld nabij het water en nabij de Toren.
Alles zat boordevol nieuw leven.
We verlieten op het einde van de middag het mooie plekje.
Zelfs bij de brouwerij op de terugweg zagen we weer een nijlgans . Wie weet zat ze op eieren.
We kregen de stad Eindhoven in het vizier omdat wij tweebeners daar ons "nest" hadden. De lente toonde je ook daar de belofte van nieuw leven....
Schitterende wolkenpartij!
De Toren.
Het mooie prille voorjaarsgroen.
Ik heb iets met paaltjes....
De Snelle Loop.
Sfeerbeeld.
Koppeltje eenden wellicht bij hun nest.
Geel grasland onder de naaldbomen.
--------------------------------------------------------
Een Paasgroet.
Tweede Paasdag ~ maandag 21 april 2014 ~ een weelderig veld vol met paardenbloemen.
Deze middag brachten Sjef en ik een Paasgroet aan Pa en VV en aan drie kuikentjes en nog één eitje.
Het laatste niet te verwarren met een paaseitje!
De zon liet helaas veelal verstek gaan. We voelden af en toe een regendruppel.
Maar dat mocht de pret niet hinderen!
Meestal zien we de blauwe reiger. Nu dus ook.
Gerrit te E. bemandde ook nog de spottersplaats, maar hij keerde daarna huiswaarts. Hij had een valk met prooi gespot. Wij spotten niets.
In de nestkast daarentegen was nieuw leven te bespeuren, maar vanaf de spottersplaats kon je dat niet waarnemen. Springoefeningen daaroe door tweebeners zal geen enkel effect opleveren (!)
Na het bengske-zitten maakten Sjef en ik ruimschoots onze wandeling tussen het uitbundige voorjaarsgroen door.
De kudde Aberdeen Angus was nergens te bekennen. Toch liep een bruin jong exemplaar geheel alleen te grazen achter de Snelle Loop. Het is degene waarvan reeds bekend is een gehandicapte poot te hebben, een zogenaamde strekpoot.
De begroeiing langs de Snelle Loop, in het najaar gesnoeid, groeit weer volop.
De paarden in het aangrenzende veld hadden weer een vrolijke aanblik op de ontelbare felgele bloemen, naar hen genoemd.
Onze blik ging telkens naar de Toren die elke keer opdoemde tussen de naald en -loofbomen door. Maar er was geen valk te zien.
Op de spottersplaats terug gekeerd vertelde de Toren ons opnieuw dat de valken rust namen op deze Tweede Paasdag.
Toen we de Hemelsbleekweg verlieten hebben we, hoe toepasselijk ook, geen eitjes hoeven te tellen, want we weten dat het er vier waren, waarvan er drie gebroken zijn, en drie kuikentjes het levenslicht nu mogen aanschouwen.
Eitje vier zal ervoor zorgen dat dit met het vierde kuikentje ook zal gaan gebeuren....
Echt voorjaar!
Het dier met een strekpoot van de Angus Aberdeenkudde.
Nabij de Toren en de Snelle Loop.
Nabij de Toren en de Snelle Loop.
Sfeerbeeld achter de Toren.
Boompje-leunen.
Achter de Toren.
Opzij van de Toren.
---------------------------------------------------------
Geen enkele regendruppel liet ons uit het veld slaan.....
Zaterdag 10 mei 2014 ~ weelderige varens schuinsweg achter de Toren.
Die dag was het koud en gierde de wind, het kende regenwolken die loodgrijs boven je hingen.
Maar dat deerde niet.
De valken trokken aan je, de vriendschap onderling trok aan je, en gaf gehoor aan de meeting die vriendin Mapi eenieder aangeboden had.
Die middag kende de spotterplaats een traktatie die in elk hart verankert ligt en door Mapi wordt voortgezet in de geest van een dierbare vriend wiens voetstappen bij de Toren en in ons hart worden voortgezet.
Er waren valkenactiviteiten rondom de Toren, waarschijnlijk VV, wiens vier witte donzige kuikentjes in de nestkast ons vertelden het heel goed te doen!
De regendruppels hielden een pauze. Zelfs een wandeling werd menigeen gegund!
Het voorjaarsgroen soupeerde de regendruppels. Het groen vertelde je nadrukkelijk dat het toch echt lente was, ook al voelde het qua tempe-ratuur dat niet zo.
Maar de gezelligheid en het genieten van al het moois op dat bijzondere plekje was er niet minder om.
Daarna verwarmden we ons in het restaurant van de Brabantse Kluis, vlakbij de Toren gelegen.
Het was er goed drinken en goed eten! Daarnaast babbelde het onderling zo gezellig weg.
Toen was het moment gekomen dat we afscheid namen van elkaar en voelde je de vriendschap weer extra.
Ieder ging zijn/haar weg met het warme gevoel dat ook deze meeting een blijvend plekje in je hart gekregen heeft.....
De Toren.
Op de spottersplaats.
V.l.n.r. Fernand, Ans, Maurice, mijn persoontje en Mapi.
Sjef en ik bij nabij de Toren.
Tweelingzus Ans en ik bij nabij de Toren.
Sfeerbeeld tijdens de wandeling.
Weelderige varens.
Het bekende poortje temidden van vrolijk voorjaarsgroen.
Schuinsweg achter de Toren
----------------------------------------------------------
Aangename verrassingen.
Zaterdag 24 mei 2014 ~ jubelend in de zon!
De lente liet zich van haar goede zijde zien.
Des te meer reden om weer naar het mooie Brabantse plekske te gaan waar de valken wonen!
Twee jongetjes, en twee meisjes, bijna juvenieltjes, blikken inmiddels vanuit de nestkast de wijde wereld in.
Ze zijn er bijna klaar voor! Klaar, om het luchtruim te verkennen gedragen door hun vleugels!
Sjef en ik arriveerden die middag en zagen een bemande spottersplaats. Ton, Piet en Gerrit112 waren er.
Ik was daarnaast blij verrast opnieuw de ijverige spotster te ontmoeten die met haar schitterende natuurfoto's haar Vogellogboek vertegenwoordigt.
Ik werd aangenaam verrast toen ik vernam van Gerrit dat tweelingzus Ans met echtgenoot Fernand er ook waren. Ze waren aan de wandel met Judith, een spotster en vriendin die ik persoonlijk nog niet ontmoet had.
Een aangename verrassing dat ik haar nu ook in mijn armen kon sluiten na haar wandeling.
Ans was onverwachts naar de Toren gegaan, omwille van Judith. Fernand had daar gehoor aan gegeven.
Pa Falco liet zich in het luchtruim en op zijn torenlampje niet onbetuigd.
Een eerste juveniel heeft zich al aan het takken gewaagd!
De juvenielen met de laatste plukjes dons, zaten voor de nestkast-opening. Met de kijker zag je er eentje duidelijk zitten.
Het plaatje was compleet.
VV had hen vast onder haar hoede in de nestkast.
Er werd flink onderling gefotografeerd. Het toonde daarin de vriendschap onderling.
Sjef en ik ondernamen onze wandeling tussen al dat weelderige groen!
Alles bruiste van nieuw leven!
Onderweg naar de Toren had ik bij de welbekende brouwerij ook volop nieuw leven gezien bij het koppeltje nijlganzen.
Tijdens de wandeling was de lentezon aangenaam aanwezig.
De zon was ook aangenaam toen we weer terug waren op de spottersplaats en waar de gesprekken en het spotten weer even vrolijk verder gingen.
Bijna op het einde van de middag togen we huiswaarts. Dat deed ik pas toen ik met flinke knuffels van Judith en van Vogellogboek afscheid had genomen.
Inderdaad, een Torenbezoek met vele verrassingen.
Met Fernand en Ans verlieten we de spottersplaats nagezwaaid door twee lieve vriendinnen.....
Foto's van Judith:
Even dollen met tweelingzus Ans.
Nou ja, zeg....
Kijk nu even serieus naar "het vogeltje" .....
Hé, hé, nu is het écht serieus!
De start van onze gebruikelijke wandeling.
Aan de wandel.
Bedankt Judith, voor de gezellige en mooie foto's!
De foto's van ons eigen foto-knip-handje:
Langs de Snelle Loop.
Weelderige begroeiing.
Genietend-Elsje.
Sfeervol.
Speels zonlicht.
Sjef aan de wandel langs het onverharde deel van de Hemelsbleekweg.
Langs het onverharde deel van de Hemelsbleekweg.
Lupine met hommel.
---------------------------------------------------------
Zonrijk.
Vrijdag 6 juni 2014 ~ zonovergoten nabij de Toren, achter de Snelle Loop. Prachtig!
Plotseling toverde Moeder Natuur een schitterende 's zomerse lentedag!
De tweebeners krijgen daar altijd de kriebels van, en trekken er daarom opuit.
Dat deden Sjef en vroeg in de middag ook om neer te strijken op de zonrijke spottersplaats vlakbij de familie Falco peregrinus.
De juvenielen weten nu ook wat vliegen is na het takken!
Behendig maakten zijn hun vluchten rondom de Toren-top naast Pa en VV. Speels gedrag, door met de poten elkaar aan te tikken, buitelingen rondom elkaar heen lieten zij de spottende tweebeners zien, daar beneden geze-
ten op de spotterplaats.
Sjef en ik verkeerden er in aangenaam gezelschap van andere spotters.
Wij konden hen vertellen dat de familie Nijlgans bij de brouwerij met een "B" zeven nakomelingetjes heeft. Men deelde ons mee dat de familie Nijl-
gans bij de Toren er ook zeven hebben.
Hoerrraaaa!
Na de schitterende vluchten van de valken boven ons, ondernamen Sjef en ik weer onze wandeling te midden van het rijkelijke groen in een weldadig zonrijk landschap.
Op de spotterplaats terug gekeerd wisten wij de achter gebleven spotters te vertellen dat we aan de andere zijde van de Toren gezien hadden dat daar tien valken zaten te kaarten (!)
Tja, de wonderen zijn nu eenmaal de wereld niet uit, en zeker niet op dit bijzondere plekske (!)
Toen Sjef en ik al dat moois in de tweede helft van de middag verlieten voltrok zich op mijn netvlies weer de beelden van de vliegende valken in hun mooie speelse vluchten.....
Valk gezeten op de dakrand bij de linkercam.
Juveniel gezeten in het raamkozijn van de het middelste rechterraam.
Slechtvalk aan de linkerzijde op de dakrand links van de cam met gespreide vleugels. Gezien de bruintinten wellicht een juveniel.
Hier sta ik op de spottersplaats bij onze natuurkijker.
Zon en schaduw. Mooi!
Sjef aan de wandel.
Intense begroeiing.
Rustiek.
In de weldadige zon.
---------------------------------------------------------
Van slechtvalk naar Aberdeen Anguskalfje.
Donderdag 26 juni 2014 ~ héél erg mooi!
Het was die middag heel stil bij de valken.
Sjef en ik zaten alleen op een van de bengskes op de spottersplaats.
Een valk zat op de linkerantenne. Via de kijker leek het heel veel op VV. Af en toe slaakte zij een mooie keelklank. Alsof ze riep.
Links van de spottersplaats in de weldadige zomerzon scharrelde de familie Nijlgans langs de Snelle Loop.
Wij hadden op de heenweg naar de Toren bij de brouwerij weer hun soortgenoten gezien met de nakomelingen.
Omdat het verder rustig bleef op en rondom de Torentop maakten Sjef en ik een wandeling, zoals gebruikelijk.
Je moest opletten waar je je voeten neerzette omdat er beslist "runder-vlaaien" lagen verspreid.
De vliegen waren er dol op (!)
Opvallend waren de afgekloven duivenprooien en de verdwaalde dui-venveren.
Maar ja, wat is opvallend als daar zes valken rondvliegen die dol op duivenkluifjes zijn!
De zon ging ondertussen schuil achter de wolken.
Op het veld achter de Toren stond een kalfje van de Aberdeen Angus kudde eenzaam te wezen langs de waterkant. Aan de overzijde ervan
stond de kudde bij elkaar genoeglijk te grazen.
Kalfjer dronk veel, wilde naar de overkant en waagde zich iedere keer in het ondiepe water en naderde de kudde doelbewust.
Kalfje zal vast en zeker de oversteek gemaakt hebben.
Grote groepen varens trokken aan ons voorbij. Weelderig wuifden zij in
de aangename zomerwind.
Terugkerend op de spottersplaats waren er enkele spotters.
VV zat nog steeds op de linker torenantenne.
Een buizerd scheerde laag over het veld achter de spottersplaats.
Een tweede valk maakte luidkeels duidelijk dat buizerd beter kon vertrekken.
Buizerd deed dat dan ook.
VV vetrok en liet een lege antenne achter, nadat de tweede valk er ook
even op neergestreken was. Even, want ook deze valk koos het luchtruim.
Opnieuw werd het stil rondom de Toren, terwijl een blauwe reiger de waterkant van de Snelle Loop uitgekozen had.
Sjef en ik verlieten het mooie plekske met de wetenschap dat de juvenielen het goed doen en het jacobskruiskruid
voorzichtig hun plekjes in het veld weer weten te vinden......
Aan de bosrand achter de Snelle Loop.
Aan de bosrand achter de Snelle Loop.
Een petje voor diens bolletje is voor Sjef geen overbodige luxe.
Sfeervol.
Jacobskruiskruid.
En óf dit mooi is!
Dood hout bij veel levend groen.
Het kalfje die zijn kudde aan de overzijde ziet.
Bomen blijven me fascineren.
---------------------------------------------------------
Juveniel vluchten en runderlapjes....
Maandag 7 juli 2014 ~ de Toren doemt op achter het jacobskruiskruid.
De zomerzon stond aan een blauwe hemel in gezelschap van mooie wolkenpartijen.
Deze middag streken Sjef en ik op de spotterplaats neer waarin het bovenin en rondom de torentop heel rustig was.
We zaten niet alleen. Andere spotters genoten ook van al het moois.
Met een spotster, actief bij Natuurkanaal, was het gezellig babbelen.
Ook met dochter Astrid die me mobiel belde.
We werden meteen getrakteerd op laagvliegende buizerds.
De roep deed ons sterk aan een jong exemplaar denken.
Een andere buizerd bleef op een afstand van de spottersplaats vandaan.
Ze doken weg boven de bosrand.
Slechtvalken doken op.
De juvenielen.
Luidkeels maakten zij kenbaar er te zijn.
Een valk zat op de linkerantenne van de Toren en keek toe.
Het was een speels komen en gaan van de juvenielen die vliegend, fladderend dan wel zwevend op de thermiek het luchtruim sierden.
Hun keelklanken jubelden boven de tweebeners terwijl zij genie-tend omhoog keken naar de vluchten boven hen.
Een juveniel dook op een half geopend raam af en landde op het boven-
ste deel van het kozijn. Het was het raam rechts bovenin onder de bovenste ring.
Een andere juveniel koos de bovenste ring rechts schuinsweg er bo-ven gezeten op de rand.
Tussen al die bedrijvigheid door dook een valk ook even op het nest-rooster.
We waren ervan overtuigd dat we door de manier van vliegen zowel de juvenielen als de ouders zagen, dan wel minimaal één ouder.
Het werd rustig daarboven. De valk gezeten op de antenne had ook het luchtruim gekozen.
Sjef en ik gingen weer aan de wandel.
Het jacobskruiskruid had inmiddels kans gezien talrijker op de velden in het geel vrolijk te staan bloeien.
De Snelle Loop kende een dichte begroeiing.
De kudde Aberdeen Angus met de jongen hadden op deze mooie zomerdag de schaduw en het water opgezocht in het veld achter de Toren.
Het gaf je een zomerse aanblik naast al dat felle geel van het jacobskruiskruid.
Een blauwe reiger trok zich van de talrijke runderen niets aan. Toch zag
hij er geen lekkere runderlapjes in, want langs het water gezeten was hij beducht op vis.
Ook ik zag er op dat moment geen lapjes in, wel runderen in al zijn/haar schoonheid.
Tijdens onze wandeling moest je opletten waar je je voeten zette want het wemelde van de afgevallen dennenappels.
Na de wandeling dook de spottersplaats weer op. Deze was inmiddels door de spotters verlaten.
De Toren liet ons nog steeds de juveniel op het bovenste raamkozijn zien.
Het luchtruim daarboven toonde ons opnieuw de vliegende juvenielen in hun vlucht.
Toen wij op het eind van de middag de Hemelsbleekweg verlieten lieten de juvenielen nog één keer hun mooie keelklanken aan ons horen....
Juveniel op het raamkozijn.
Juveniel rechts boven het raam op de rand van de ring, met daaronder "juveniel-kozijntje".
Bloeiende jacobskruiskruid.
Tegenover de Toren.
Nee hoor, dit is géén slechtvalk die op het jacobskruiskruid zit (!)
Mooi zonlicht.
Zicht op het veld achter de Toren met de rijkelijke bloei van het jacobskruiskruid.
Boomstammetje-hangen.
Sfeervol!
Begroeiing in de Snelle Loop.
Kudde Aberdeen Angus oud en jong.
Zo stom is een rund nog niet, want zij zoeken de verkoeling op.
Sfeerplaatje! Jong en oud tesamen.
-------------------------------------------------
Dit is het einde van deel 1.
Het tweede gedeelte en het slot vind je op de pagina VERSLAGEN DE MORTEL 2014 - 2.
-------------------------------------------------